29 mei 2017

Dag Eifel, hallo huis

Nou dat de heren elkaar wel meer dan aardig vonden, de motoren in ieder geval. Was het aan Simone en mij om naar huis te rijden. Helaas was de navi nog steeds overleden. Ik heb dus gisterenavond de route uit mijn hoofd geleerd (Malmedy, Eupen, Vaals, huis). Om tien uur wilden we wegrijden, eerst nog even het andere vakantiehuis bekijken (kwam er echt niet onderuit). En dan echt op weg. Eerste stop was bij de bakker, wat lekkers inslaan voor onderweg. Daarna op pad. Ik had gelijk al een navi probleem, zat op een andere weg dan ik dacht. Maar niet getreurd, de goede weg was snel gevonden. Ook al was het van te voren niet gepland, het was wel leuk rijden. De weggetjes hadden we ooit al gereden met de camper, dus een beetje bekend kwam het me wel voor. Net voor Malmedy was er nog een omleiding, toen was het nog even over smalle landweggetjes. Net na Malmedy reden we een natuurgebied in. Hier hebben we onze eerste stop gehouden. De warmte was toen nog niet zo heel erg te voelen, ook al was hij er wel. De van de eigenaresse van het huis gekregen chocolade reep hebben we maar gelijk opgegeten, die zou anders de rest van de dag niet overleven in mijn koffer. Na de pauze ging de weg verder door het natuurgebied, hier vingen we nog lekker wat wind. Na Eupen was ik even de weg kwijt, eigenlijk wilde ik via het dreilandenpunt Nederland in rijden. Helaas mislukte dit en werd het door Aachen. En wat was het warm in de stad, iedere keer weer wachten voor de stoplichten... echt bloedverziekend heet!! Na Vaals was het nog een klein stukje provinciaal rijden en daarna gingen we de snelweg op. Eenmaal op de A2 had ik toch al aardig wat kilometers gereden op mijn tank en kon ik wel wat benzine gebruiken. Eerst de tank maar volgegooid. Simone wilde nog even wat drinken, maar helaas stonden we in de volle zon... alleen wat drinken en bij de volgende stop (in de schaduw) wat eten. Met nog een drie kwartier te gaan, was ik wel weer toe aan een stop. De warmte begon je nou toch wel heel goed te merken, zelfs de rij wind was warm en dus niet verkoelend. Bij de laatste stop, bijna al mijn water maar opgedronken en het laatste broodje gegeten. Daarna was het nog een klein stukje naar huis. Uiteindelijk hebben we 302 kilometer gereden vandaag. Eenmaal thuis, snel mijn motorpak uit en in mijn korte broek de spullen van de motor halen. Daarmee klaar bracht een douche een aangename verkoeling. Volgende keer mijn zomerpak maar meenemen...

28 mei 2017

Dagje niet rijden

Voor vandaag werd er regen en onweer opgegeven, tevens miste Arjan nog een koppeling dus zijn we maar met de auto ergens heen gereden. Na eerst heerlijk op het terras te hebben ontbeten, zijn we op weg gegaan. Na wat kijken in het boek zijn we uitgekomen bij het vogel en wolvenpark hier in de buurt. Nou ja in de buurt als Pat de juiste afslag neemt. Ook vandaag konden we weer genieten van Pat zijn navi kunst.
Eenmaal in het park aangekomen waren we net te laat voor het voederen van de poolwolven. We begonnen dus maar met de burcht. In de burcht was een ridderfestijn, er liepen hele families in vodden... In de burcht waren de hokken van de vogels. Ze zaten in minimale kale hokken, best zielig. Na de burcht zijn we richting de wolven, helaas maar één wolf gespot (en zelfs nog geen eens een foto kunnen maken). Er was verder nog klein wild, maar door de hitte was er weinig beweging bij de dieren.
Hierna maar weer naar huis. Hier de lunch genoten en daarna een spelletje Mexican Train gespeeld. Helaas met nog twee ronde te gaan, dacht de weerman er anders over en begon het te regenen. Het spelletje dus maar binnen afgemaakt. Daarna gingen  Simone en ik Goofy uitlaten, we hoopten op een droog rondje. Alleen dit is niet gelukt, halverwege barstte het onweer en de regen los. We waren tot op onze onderbroek nat... Eenmaal terug ons maar in de douche gelijk uitgekleed. Ondertussen had Pat de auto nog staan te wassen in zijn poncho. Na de regenbuien moest de bbq nog aan, het eten zou dus binnen worden en helaas niet buiten. Ondertussen nog een klein buitje gehad, maar verder heerlijk gegrild.
Na het eten nog even de motoren erop gezet. Daarna zijn Pat en Arjan gaan wandelen met Goofy, ik had geen droge schoenen meer...

27 mei 2017

Wat een hitte!

Vandaag het rondje Monschau gereden. Na een rondje in de ochtend warmte met Goofy, gingen we op weg. Bij de eerste de beste bocht was ik ze alweer kwijt en gelukkig koos ik ook de verkeerde weg. Eenmaal op de terug weg van de rotonde, kwam Pat me al tegemoet rijden. Even daarna was het tikkertje bij Arjan en Pat, dit liep gelukkig goed af. Een stukje verder liep een vos door het veld, dit had ik nog niet eerder gezien. Daarna volgde we een route die niet echt een route meer was. Dan mochten we de weg niet in, dan gingen we effe om naar de Glaswinkel. Bij de glaswinkel werd er moeilijk gedaan over het parkeren en dus zijn we maar aan de andere kant op Simone gaan wachten (gelukkig wel in de schaduw). In de tijd dat ze in de winkel is geweest, heeft ze ook nog wat gekocht ook.. In de tussentijd had Pat zijn navi het begeven, dit wordt dus een nieuwe kopen na de vakantie. Hierna ging Arjan dus weer voorop en ook nu weer geen route die gevolgd kon worden. Na een korte stop om wat te drinken, hebben we de zoektocht naar een bakker maar gestaakt en zijn we bij een bikers rest gaan eten. Buiten zitten in de zon was helaas bloed verziekend heet en dus geen optie, dan maar lekker binnen waar een fris briesje was. Ergens op de dag gaf mijn thermometer 31 graden aan, best warm in je motorpak.
Na het eten zijn we de route weer gaan opzoeken, hebben we hem gevonden geeft Pat Arjan een tikkie. En die lag om, koppelingshendel afgebroken. Einde oefening.. In zijn vrij de motor naar Hasenfeld gerold, daar hebben ze gewacht totdat Pat terug was met de kar. Dit gaat ons (de verzekering) weer wat kosten. Pat en ik zijn naar huis gereden met een half werkende navi, maar we zijn er gekomen. Eenmaal thuis de kar in de auto en Pat terug. Net voordat Pat weg wil gaan, laat Goofy ons nog schrikken... die gaat met gestrekte poten liggen (zag er best eng dood uit). Duurde ook iets langer voordat Pat weer bij ze was, de weg zoeken is niet zijn sterkste kant....
Ik ben met Goofy gaan wandelen en wachten tot ze terug kwamen. Rond zeven uur waren ze thuis. Na even douchen zijn we bij de benzinepomp gaan eten.
Gelukkig is er alleen materiële schade en is niemand gewond.

26 mei 2017

Drielandenpunt

Vandaag maar een paar dingen op het programma: stukkie rijden en boodschappen doen (tussendoor mag Goofy ook nog wel even naar buiten). Dus de kortste route uitgekozen, uiteindelijk hebben we 261 km gereden. De route ging vandaag ook weer naar Luxemburg en België. Over de heuvels via de heerlijke bochtjes, echt genieten zo. De tweede stop was bij de benzinepomp, dit was de eerste de beste in Luxemburg.... onwijs druk. Maar Arjan & Simone moesten tanken, wij doen het wel weer op de terugweg. Na de lunch kwamen we opeens achter een wielerwedstrijd te zitten, die gasten fietsen ook niet door... Maar je kan wel gelijk weer langzame (haarspeld)bochten oefenen. Het duurde wel even voordat de routes scheidden, gelukkig kwamen we ze daarna ook niet meer tegen. We reden ook nog langs het drielandenpunt (België, Duitsland & Luxemburg), moet zeggen dat het er niet erg spannend uit zag. Maar wat voor een idioten zie je ook rijden, ook vandaag weer. In Luxemburg was het veel drukker met motorrijders dan in Duitsland moet ik eerlijk zeggen. Rond half vijf waren we bij de pomp, weer een ijsje gehaald en daarna doorgereden naar Goofy.
Simone en ik zijn met de auto naar Prüm gereden om boodschappen te doen terwijl de heren met Goofy gingen wandelen. Na de boodschappen konden we eindelijk gaan koken, vandaag wraps met chili.

25 mei 2017

Rondje Luxemburg

Vandaag rijden we nog met zijn tweeën, Arjan & Simone rijden vanuit Nederland en zien we tegen de avond. Voor ons de langste route dan komen we ongeveer gelijk bij het huisje aan. Mijn idee was om bij de benzinepomp broodjes te halen, helaas gingen we de andere kant op. Maar  niet getreurd in Gerolstein kwamen we nog langs een bakker/ konditorei. Dus een korte stop om (lekkere) broodjes te halen. De route ging over leuke, bochtige weggetjes. Voor mij alleen geen 100 over die weggetjes hier, ik wil nog wat rond kijken dus 80 is voor mij maximaal. Onderweg nog een mooi kasteel gezien. Uiteindelijk kwamen we in Luxemburg aan, inmiddels wel wat dorst en trek gekregen. Daar waar twee bankjes onder een steen stonden, reed Pat de motor er tussen... zo pauze. Oké ik mijn motor ook maar gekeerd en hem geparkeerd. Zou later wel zien hoe ik weg kom. De broodjes waren echt goed, chocolade broodje met gele room en een croissant met spijs. Het eerste stuk na de lunch hadden we afgelopen jaar met de camper gereden, het stukje Luxemburgse Schweiz. Je rijdt daar langs mooie brokken steen, door een wandeltocht was het alleen best druk. We volgende onze route met af en toe een omleiding. Verder was het heerlijk sturen. Op tweederde kwamen we bij het uitzichtpunt kasteel van Viande. Daar nog effe een korte stop, hier zie je echt van die gekke voorbij rijden. Vol gas optrekken en dan als een gek doorrijden. Na deze stop gingen we weer Duitsland in, nog 90 km naar huis. Met wat umleitungen was het dat ook nog om en nabij. Eerst nog effe tanken en een ijsje halen en uiteindelijk hadden we 275 km gereden.
Eenmaal thuis de ketting nog gesmeerd en toen we met Goofy wilde gaan lopen, kwam de rest eraan. Dus moest hij effe wachten. Na de wandeling hebben we tot het eten nog buiten in de zon gezeten. De heren hebben voor ons een heerlijke macaroni schotel gemaakt, doen wij de afwas. De rest van de avond nog lekker niks doen of misschien komt de mexican train nog voorbij.

24 mei 2017

(In)rijden naar de Eifel

De dag begon druk. Pat had nog een nachtdienst te gaan, de auto was klaar, nog effe brood halen en we daarna nog even naar de Eifel rijden. De nachtdienst was inmiddels gehalveerd, dus rond vier uur kwam Pat thuis en had hij nog de mogelijkheid om een paar uur te slapen. Ik ben op tijd op gestaan om brood te halen, daarna was het wachten tot het tijd was om de auto te halen. Iets voor half elf voor het laatst onze gouden auto gestart, nou ja vaal geel... We waren maar een kwartier te vroeg bij de auto, konden we hem rustig even bekijken. Op een putje na, zag hij er gaaf uit. Om elf uur waren we aan de beurt. Kentekens omgezet, verzekering afgesloten, de extra matten set nog geregeld en daarna konden we naar huis om de auto in te laden. Thuis gekomen, toch de matten omgeruild naar de gewone in plaats van de rubberen. Verder alle zooi erin gezet, Goofy via zijn loopplank (onze koning) erin laten lopen en als laatste de kar achter de auto. Helaas deden niet alle lampen het, dus dat eerst verholpen. Rond één uur konden we dan op pad. Het is weer leren rijden met deze auto, met en zonder kar. Het gaat vandaag met horten en stoten (bij mij en gelukkig ook bij Pat). Uiteindelijk komen we rond half zes aan in Kleinlangenfeld. Na een zeer uitgebreide tour door het huis, konden we Goofy en de spullen uit de auto halen. Daarna waren de motoren aan de beurt.
Nadat de motoren van de aanhanger waren, konden we een rondje met Goofy gaan lopen. Na het rondje was het etenstijd. Maar even terug gereden naar Olzheim, bij Rasthof zur Schneifel een heerlijk bordje asperges met schweinesteak en een Weissbier op. Na het eten lekker relaxen in ons huisje.

13 mei 2017

motormeidendag 2017

In de buurt van moederdag is er de motormeidendag. Dit jaar start en eindigt de rit in Rotterdam bij Republic Moto. Zo dichtbij dat kan ik toch niet overslaan. In de dagen ervoor, wordt er voor zaterdag niet heel mooi weer opgegeven. Maar de route gaat naar Zeeland, dit is toch de zonnigste provincie van Nederland.. zeggen ze.

Dus zaterdagochtend acht uur ging ik op weg naar Rotterdam. Eenmaal aangekomen konden we de motoren gewoon op het trottoir parkeren, dit trekt best de aandacht. Zoveel vrouwen op de motor!! Binnen eerst even melden voor de consumptiebonnen en het t-shirt, daarna op naar de roze koek en de koffie. En dit keer was het weer een hele mooie roze koek gemaakt met veel "luis" (of waren het dit keer bieten). In de rij nog iemand tegen gekomen zonder navi en alleen, dus maar gezegd dat ze best mee mocht rijden. Het maakt mij niet uit één meer of minder. Inmiddels Madeleine ook aangekomen, na hernieuwde kennismaking gingen we op weg. Eerst een stuk door Rotterdam, lekker allemaal stoplichten... En als je begint met een stoplicht op het fietspad, moet je wel op het knopje drukken anders blijft hij rood... (Gelukkig voor de meiden voor ons, had een mevrouw op de fiets er genoeg van om te wachten en drukte alsnog op het knopje). Madeleine haar navi wilde niet communiceren, dus ging ik voorop. De extra bijrijder was met een ander mee, dus het was alleen ons twee. We waren Zuid nog niet uit of het ging al mis. Ik werd rechts af gestuurd een wandelweg op, helaas kan je via de wandelweg helemaal niet op de snelweg komen. Dus hoe hij hier aan kwam, geen idee. Gevolg een rondje van de zaak, met nog een extra rondje van de zaak langs het kamp...  




Daarna ging het goed op een paar kleine schoonheids-foutjes na. En voor de niet offroaders onder ons, ook nog een stukje "gras" berm genomen. Inmiddels had ik toen een aantal meiden achter me aan en ze volgde heel gedwee over het gras. Rond 11 uur hadden we eigenlijk best wel trek in koffie, helaas weinig koffie tentjes te bekennen en diegene die we tegenkwamen ging pas om 11.30 open. Inmiddels waren we met zijn drieën, de verloren volger was aangesloten. De route ging langs een bakker met een bord buiten "Koffie en Thee met gebak", motor geparkeerd en onze kont even wat rust gegeven. Een bakkie koffie met een aardbeienslof ging er wel in. 

Eindelijk koffie!

Na de koffie snel op naar de lunch, we moesten nog een stuk en eigenlijk hadden we nog 10 minuten voordat de lunch begon (dit hebben we dus niet gehaald, uiteindelijk zouden we pas om 13.00 op de lunchplek aankomen). De route ging over heerlijke dijkjes, het enige jammere was de regen die zo af en toe naar beneden kwam. 
Eindelijk zagen we op de borden Brouwershaven nog 9 kilometer, maar de route ging niet direct, Na wat twijfeling heb ik toch de route maar gevolgd en dat was maar goed ook. Er zat nog een heel mooi stuk in. Zoals ik eerder al schreef waren we uiteindelijk om 13.00 in Brouwershaven, de woonplaats van Annemiek (de organisatie). Hier kregen we een goodybag en natuurlijk lunch.

Of we helemaal normaal zijn, daar twijfelen we nog aan

Het gratis ijsje!

Ook nog een blikje drinken voor onderweg bij de Italiaan

Madeleine - Annemiek - Selma


Na de lunch weer op weg voor het tweede deel, ook nu reed ik weer voorop. Alleen had ik inmiddels 4 volgers achter me aan. Bij de lunch wilde onze tafelgenoten ook graag mee rijden, ach waarom ook niet. Het tweede deel van de route ging nog langs wat duikplekken om vervolgens via Hellevoetsluis en Spijkenisse weer naar Rotterdam te gaan. Dit was een minder mooie route dan die van voor de lunch en wat ook niet mee speelde was het weer. Bij het weg rijden in Brouwershaven werd ons nog gezegd dat we het vanaf dat moment droog zouden houden, maar helaas... We reden precies met de bui(en) mee en de meeste van ons waren dus nat tot op de onderbroek. Ik moet zeggen, dat mijn pak me goed droog heeft gehouden.
Via de Waalhaven en de Maastunnel kwamen we terug bij Republic Moto. Weer met zijn allen de hele stoep in beslag genomen. En uiteindelijk was er maar één (wat ik heb gezien) die het presteerde om de motor neer te leggen bij het afrijden van de stoep. Daar was het eten en natuurlijk de groepsfoto....


Al met al weer een hele geslaagde dag, op naar volgend jaar.