Trailrijden poging nummero 2

Tijdens ons verblijf in Cambodja hadden Judith en ik het over trailrijden, dat ze dit ook wel eens wilde proberen. Niet veel later werd er een evenement geplaatst bij de EnduroCats. Dus gelijk maar gemeld dat Judith en ik mee zouden gaan. Enige voorwaarde we moesten wel heel uit Cambodja terug komen. Dit was het geval, dus op zaterdag 23 december (hoefde wij tenminste gen kerst inkopen te doen) zagen we elkaar weer op het trail terrein in Breda. Ik was hier nu voor de tweede keer en hoopte dat ik weer wat stappen zou maken. Gelukkig lag de temperatuur wel een stuk lager dan de vorige keer, dit was voor mij een stuk beter.

Na de kennismaking en het ondertekenen van de eigen risico, gingen we aan de slag. We begonnen weer met het leren omgaan met de trailmotor. Daarna volgde de slalom en achtjes (dit was toch alleen tijdens je examen, nee dus!!). Ik had het idee dat het beter ging dan de vorige keer. De rit rond het terrein kon ik nu ook helemaal mee. Yes, ik krijg het misschien ooit onder de knie. Na de rondrit was het tijd voor de bielzen. Daar kwam ik na twee keer ook goed overheen. Daarna was de stenen bak aan de beurt, helaas dat zat er nog niet in... Gas geven is nog niet mijn ding.

Na de lunch gingen we verder. Eerst weer even wat rondjes om te oefenen. Inmiddels was het wel wat drukker geworden op het terrein en moest je nu uitkijken voor andere (betere geoefende) rijders. Na het inrijden, gingen we een parcours rijden. Een aantal keren heb ik mee gereden, maar de korte bochten zaten nog niet goed in mijn systeem. Inmiddels was Judith gestopt met rijden. Tijdens Cambodja voelde ze zich al niet helemaal top en eigenlijk is dat nog niet over. Dit had tot gevolg dat ze de rest van de tijd heeft gekeken. Ook ik ben op een gegeven moment gestopt, mijn handen wilde niet meer. Dit betekent dat ik nog steeds niet genoeg ontspannen rijdt. Maar volgens Alex gaat het wel de goede kant op, dus er zit nog steeds hoop in dat het goed komt...

Na nog een keer de heuvel genomen te hebben, ben ik echt gestopt. Inmiddels was het half vier, tijd voor wat drinken en kletsen. Daarna  nog even een filmpje gekeken met Judith, Pat had er net één online gezet. Onze auto's waren ingebouwd, dus er moesten eerst wat mensen weg voordat wij naar huis konden. Rond vijf uur was ik weer moe maar voldoen thuis. Het was een gezellige dag, met als gevolg dat ik me hetzelfde weekend nog heb ingeschreven voor een offroad rit en weekend. We gaan ervoor volgend jaar!