Dagje Enduropark Bilstain

Op naar de volgende training, dit keer samen met Pat. Nou ja dat was de bedoeling, maar zijn afgebeten vinger gooide nog roet in het eten. Dus ging hij alleen mee om mij te steunen. We reden om zeven uur weg om op tijd in Bilstain te zijn, je moet er toch gauw op rekenen dat je er twee uur over rijdt vanaf thuis. Iets over negen kwamen we aan, aan de kassa moesten we eerst een kaartje kopen om binnen te komen. Ons frans is niet zo goed, maar we kwamen er uit. Na een tijdje voor de slagboom gestaan te hebben ging deze ook nog open en konden we doorrijden naar de plek waar Endurofun zijn tent had neergezet.

 

Gelukkig voor hem was er nog een Supermotard wedstrijd en was er dus nog wat anders te zien dan een stuntelend vrouwtje.

Vandaag stond in het teken van het leren enduro rijden, ik kreeg een KTM freeride 350 toegewezen om mee te spelen. Na het welkom en de op warmende koffie, want koud dat was het nog zo 's morgens vroeg in de schaduw. Gingen we aan de slag.

 

De training begon met het leren kennen van de motor en vervolgens de door de meeste gehate slalom. Dit keer deden we de slalom tussen betonnen blokken door. De eerste paar keer miste ik er wel een paar, maar eenmaal de smaak te pakken lukte het warempel.

Na de slalom was het weer effe een stukje rijden om bij te komen van het inspannende werk. Het volgende onderdeel was het leren rijden van een helling. Ook hierbij was techniek weer erg belangrijk, het gebeurde dus ook wel dat er in de greppel achter het hellinkje terecht kwamen.

 

Hierna hadden we een welverdiende rust pauze. Inmiddels was het ook een stuk warmer geworden en ben ik verder gaan rijden in mijn t-shirt. Na de pauze gingen we het geleerde in de praktijk brengen, dit betekende een parcours rijden om en langs bomen. Hier maakte ik mijn eerste inschattings fout en lag ik op de grond, dit zou de eerste en laatste keer worden van de dag. De oefeningen werden nu leuker en de route die we over het terrein reden ook. Het terrein is best groot, je kan er aardig wat rondjes rijden zonder je te vervelen. Rond half twee waren we wel toe aan wat te drinken. Dit was ook gelijk het einde van de training. Ik moet zeggen dit is voor herhaling vatbaar!

Iets bij drieën gingen we weer op weg naar huis. Bij Maastricht in de buurt nog even wat gegeten en uiteindelijk waren we iets over vijf thuis.