Van Raeren naar Papendrecht

Vandaag de laatste kilometers naar huis gereden. We mochten van onszelf, zelfs uitslapen tot 8:00. Maar daar hadden de overige gasten geloof ik geen boodschap aan: blablabla en draaiende auto's. Werd dus nog vrij vroeg wakker. We zijn op ons gemak gaan ontbijten. Daarna de spullen op de motor pakken en afscheid nemen van Gertjan en Judith. Zij gaan via de snelweg direct naar Zwolle. Pat en ik gaan nog een route rijden door Limburg en dan pas naar huis.

Rond half tien reden we weg. De route ging eerst richting Vaals, daar zijn alleen wat afsluitingen in het weekend voor motoren. En je raad het al, daar ging de route langs. Dus maar vooraf het drielandenpunt gemeden.

Achteraf bleek dat we nog een stuk moesten omrijden, maar dit ging zonder al te veel stress. Een paar stukjes van de route hadden we in juni ook al gereden met ons rondje Nederland. Maar nu kwamen we van de andere kant dus totaal anders...

Rond 12:30 de lunch stop gehouden met een notenbroodje van gisteren, smaakte nog prima. Dit was ook het einde van de route voor ons. We kwamen namelijk langs de A2 en hadden besloten die te nemen omdat de N3 dicht is en we dan makkelijker naar huis kunnen rijden. Zo gezegd zo gedaan. En uiteindelijk waren we goed 14:30 weer thuis. Motoren weer ontdoen van alle bagage, ketting schoonmaken en smeren. Tevens een beetje het grootste vuil eraf spoelen. Dit schoonmaken van de motoren deed Pat terwijl ik de eerste was aan zette en boodschappen haalde. Best lastig hoor boodschappen doen, gewoon de helft vergeten maar toch nog wel genoeg voor het avond eten. 

De uiteindelijke samenvatting van de reis:

7.037 kilometer gereden

8 landen doorgereisd

2.192 over mijn onderhoudsbeurt

1.000 foto's genomen

732 filmpjes genomen

2 dagen regen

Van Rott naar Raeren

Vandaag de laatste volledige rijdag, in totaal 434 kilometer. We zijn vanmorgen rond half negen vertrokken. Nadat ik eerst nog even de opgaande zon gefotografeerd had vanuit onze slaapkamer.

Het eerste deel ging richting het stuk wat we gisteren hebben gereden. Dat was wel vanwege de deviation maar toch we kwamen weer door Bitche.

Gisteren hadden we alleen niet meer getankt, dus ik kon iets van 117 kilometer. Helaas bleek de eerste benzinepomp het niet te doen, de volgende was 52 kilometer verder... Dat moest lukken. Totdat er een deviation kwam en het iets meer kilometers werden. Uiteindelijk zijn we terug gereden toen de volgende deviation kwam om eerst maar te gaan tanken. Moest niet zo zeuren volgens Pat want ook al gaf hij aan nog 12 kilometer actieradius er ging maar 17,4 liter in. Als mijn lampje al 100 kilometer brand, heb ik toch liever dat dat lampje stopt met branden. Ik heb al een kerstboom aan lichtjes op mijn dashboard.... We reden heerlijk door de donkere bossen, wel wat fris maar leuk rijden. Halverwege de ochtend reden we Duitsland in. Bij een bakker maar broodjes gehaald voor de lunch, weer eens wat anders als Frans stokbrood.

De route ging verder over de Hunsrück,  over de Moezel en door de (Vulkan) Eiffel. Nog wel wat nieuwe weggetjes gevonden, met de camper rijden we hier ook vaak.

Voordat we bij het hotel aankwamen nog even de motor volgetankt, dan kan ik morgen weer rijden zonder zeuren. Iets over half zes waren we bij het hotel. Er werd een bus oudjes uitgeladen die niet opzij gingen, dus konden wij de parkeerplaats niet op. Uiteindelijk mochten we door, staan we boven op het grind mogen we op de invalide parkeerplaats staan. Mogen we dit ook eens geoorloofd.

Snel douchen en dan de laatste avond van de vakantie vieren. Morgen nog een route van 118 kilometer en dan naar huis over de snelweg.

Van Mouthier-Haute-Pierre naar Rott

Vanmorgen keken we uit het raam en er hing lage bewolking. Hopelijk trekt het weg voordat we vertrekken, anders missen we de hoop stenen bij ons uitzicht. We mochten een half uur uitslapen, het ontbijt was vanaf 8:00. Voor die tijd alle spullen op de motor gedaan zodat we na het ontbijt gelijk weg kunnen. 

Het eerste stuk ging door de Jura naar de Vogezen. Onderweg heeft Pat nog bijna een eekhoorn van zijn staart ontdaan en een andere had geluk die rende snel genoeg over. Eenmaal in de Vogezen gingen we weer wat colletjes over. Zelfs Pat herkende punten die we met de camper al gereden hadden. 

Na de lunch nog wat bochtjes gedraaid. Rond half drie kwam Gertjan naast me rijden dat zij rechtstreeks naar het hotel gingen rijden. Pat en ik hebben de route verder uitgereden. Op een gegeven moment kwamen we langs de cascade Nidek, hier waren we vorig jaar ook langs gekomen. We reden nu in de noordelijke Vogezen. 

We hadden tot dat moment nog geen route barrée gehad. Helaas kwamen we er toch nog één tegen. We vonden 3 bordjes maar daarna niet meer. Dus Pat zelf een route verzonnen. We reden een heel smal weggetje in, het wegdek werd steeds slechter totdat er meer gaten waren dan asfalt. Tegen het einde van de vier kilometer werd de weg beter. Uiteindelijk kwamen we weer bij de route aan.

We zouden in de wijnstreek overnachten, deze kwamen we pas een kilometer of vijf voor het hotel tegen. We zitten nu in de Elzas, morgen op naar België. En dan zondag het laatste deel naar huis, benieuwd hoeveel kilometer we in totaal gereden hebben.

Van Rencurel naar Mouthier-Haute-Pierre

Vandaag een lange route, we gaan van de Vercors naar de Jura. In totaal ongeveer 400km en minimaal 8 uur rijtijd. Het was dus weer om 7:30 ontbijten en onderweg. Rond half negen zaten we op de motor. Het eerste deel was al een omleiding. De eigenaresse had ons de omleiding uitgelegd. Van de week hadden we een stukje ervan gelopen. Toen liepen we verkeerd en ook vandaag reed Judith verkeerd. Effe keren boven en achter ons aan. Het was vandaag in ieder geval droog, de wolken waren nog wel laag. De temperatuur was wel gedaald tot 3 graden, zag ik dat icoontje ook eens op mijn scherm staan. Na de pas gingen we nog door een Gorges.

Eenmaal weer op de route schoten we weer een beetje op. Inmiddels zagen we af en toe de zon te voorschijn komen. We hadden ons vandaag wel gekleed tegen de kou, wat extra laagjes ten opzichte van de afgelopen dagen. Op een gegeven moment reden we door een wijnstreek, ze waren nog bezig om de druiven te plukken. Als je voorbij rijdt ruik je de wijn. 

Na de wijn kwamen we bij de volgende deviation. Na een stuk omrijden, maar gekozen om de col niet te rijden. Dit leverde ons wat tijd winst op, helaas zijn we dat later weer kwijt geraakt. Bij een spar nog een stokbrood gekocht voor de lunch.

De route ging verder langs verschillende meren en over de hoogvlaktes van de Jura. Het laatste stuk ging door een mooi stukje dal naar het hotel. Uiteindelijk was het vandaag echt Pat zijn dag met navigeren, het was niet vaak stil in mijn helm. Eenmaal bij het hotel was er niemand aanwezig, er hing een briefje met een telefoonnummer en de melding dat ze er om 18:45 weer zouden zijn. We zouden dan 45 minuten moeten wachten, Judith stond te klappertanden dus heeft gebeld. Binnen 5 minuten was er iemand en hebben we onze kamer gekregen. Effe lekker warm douchen was weer zeer welkom vandaag. Daarna eten en vroeg onder de wol. Morgen weer 400 plus aan kilometers.

Rondje Rencurel

Het was nog niet duidelijk of het vandaag droog zou zijn. Dus maar uitslapen vandaag, 8:30 wekker en om 9:00 aan het ontbijt. Tijdens het ontbijt maar besloten om een klein rondje te gaan rijden want het lijkt droog te zijn. 

Op het moment dat we weg wilde gaan, ging het op zijn zachtst gezegd weer plensen. Dus motorbroek weer uit en wachten. Na een half uurtje was het weer droog en gingen we op weg voor brood en benzine. Ik had mijn tank tot 58km actieradius leeg gereden, de eerste benzinepomp was op 20km dus makkelijk haalbaar. Omdat we morgen weer oppad gaan, toch maar vol getankt (en voor het rondje vandaag). Eenmaal brood gehaald, werd Judith weer terug gestuurd want ze was de drank vergeten. Inmiddels werd het al weer wat donkerder, dus zou het gaan regenen? De weg terug ging weer door een mooie kloof, na de regen van de afgelopen dagen was de rivier aardig wild geworden.

We wilden wat Gorges gaan bezoeken en daarna weer huiswaarts. Dit werd door de regen alleen een ritje richting en daarna omdraaien om morgen niet al te nat te starten. Rond half twee waren we weer terug bij het hotel. Snel de natte sokken uit en warm worden onder de dekens. Gezellig lunchen in bed werd het. Eenmaal weer warm zijn we naar beneden naar de openhaard gegaan. Na een tijdje de spullen die moeten drogen maar naar beneden gehaald. De eigenaar kwam met een rek aan rijden, dus nu hangen onze spullen te drogen. 

Inmiddels was de hond van de eigenaar gezellig bij Pat op schoot gekropen. Pat probeerde een foto van de hond te maken, maar het is een gevalletje adhd dus dat was niet mogelijk.

Vanavond een heerlijke ravioli a la Vercors gegeten. De chef kan goed koken. Morgen gaan we weer verder richting huis. Nog 4 dagen door Frankrijk en België en dan zijn we weer in Nederland.

Offday Rencurel

Het uitzicht vanmorgen was weer schitterend. De wekker ging pas om half negen, effe heerlijk uitslapen. De wolken hangen nog wel heel erg laag, maar daarbij had ik nog niet verteld dat we op 1.000m hoogte zitten en bijna op de col.

Om 9:00 zaten we aan het ontbijt. Wel luxe als je maar met zijn vieren te gast bent in het hotel, je hoeft nergens op te wachten. Na het ontbijt even aan de slag met de föhn, worden de laarzen wat eerder droog. Om 11:00 de wandelschoenen maar aangetrokken, vandaag nemen we de benenwagen. Een stukje van het hotel kwamen we de eerste col tegen. Daar stonden ook de bordjes voor de wandelroutes. We hebben een rondje uitzicht waarbij het naar de Pas de Follet liepen. Onze gedegen voorbereiding bij de bordjes was van korte duur. Na 30 minuten waren we de route al kwijt. Maar Pat heeft ons weer naar een wandelpad geleid. 

Het wandelpad was niet overal even goed begaanbaar maar naar boven was in ieder geval beter als het pad naar beneden. Wilde beesten zijn we niet tegen gekomen, met de muzikale begeleiding van Judith rennen ze allemaal hard weg... Boven op de pas maar wat gegeten en gedronken terwijl we van het uitzicht aan het genieten waren. Pat wilde het bordje van de pas nog fotograferen en is dus nog wat verder gelopen. Wel bord gevonden maar geen uitzicht.

Na de pas dachten we over een vrij nieuwe weg terug te lopen. Alleen leek deze weg steeds verder weg te gaan van ons hotel in plaats van er naartoe. Dus maar omgedraaid en terug naar het wandelpad gelopen. In 20 minuten zouden we beneden zijn, dat ging over een stijl pad naar beneden. Af en toe gleden we wat sneller over de stenen of takken, maar uiteindelijk hebben we ons rondje gehaald. 

Op de col begon het weer zachtjes te regenen, we zijn dus net op tijd terug. Op de kamer maar weer aan de slag met de föhn. Toen ik de herrie zat was, zijn we maar naar beneden gegaan om lekker bij de openhaard een boek te lezen en een bakkie thee te drinken. 

Na de thee kwamen de halve liters bier. We zaten met zijn drieën verdiept in onze boeken, alleen Gertjan verveelde zich. We kregen dus alle swedish kok fragmenten van de Muppets te horen, ook wel weer een keer leuk... Het avondeten bestond vandaag uit raclette (en dat voor mensen die niet van kaas houden). Het was weer eens wat anders. Als toetje een lekker chocoladecakeje. Ben benieuwd wat de chef voor morgen in petto heeft.