20 augustus 2016

Inleveren motoren

De reis naar IJsland komt langzaam dichterbij. Vanaf vorige week hebben we vakantie stress, wat nemen we mee en hoe moeten we het op de motor vast maken. De ideeën zijn er, maar of het uitvoerbaar is?? Dat moet dus geprobeerd worden. Maar eerst alles bij elkaar zoeken. Er werd begonnen met de motor: welke sleutels, doppen, banden, reserve lampen e.d. moeten er mee. De verzameling op de oprit begon langzaam te groeien.


Alles werd vervolgens in zes tasjes verpakt, 2 voor op de motor en de rest voor in de volg auto. Hierna volgde de tassen voor de dagelijkse verzorging van de mens. Gelukkig hoef je daar niet veel voor mee te nemen want het grootste gedeelte van de dag zit je in je pak op de motor. De meeste plek in de tas word dan ook ingenomen door de slaapzak.


Dit paste ook in 2 tassen, volgens mij heb ik alleen nog nooit zo weinig kleren meegenomen op vakantie! Hierna restte alleen de tas met de motorspullen. We gingen toch weer onze immens grote tas vol stouwen want dat is wel het makkelijkst. Daar we nog een paar dagen naar ons werk zouden rijden in motorpak maakten die de probeer sessie niet mee, maar zouden vrijdag alsnog in de tas verdwijnen. Alles wat we mee wilden nemen was toen ingepakt, uitproberen dus!


En het past, weer een opluchting. Nu kwam zaterdag, het moment van motoren inleveren steeds dichterbij. Van de week moesten er nog een paar dingen worden gedaan, ik moest nog even langs de huisarts voor preventieve bloedverdunning (deze keer wil ik echt genieten van mijn vakantie!), de douane documenten moesten klaar gemaakt worden en Pat moest nog nieuwe banden onder zijn motor laten leggen. De bloedverdunnende injectie spuit voor de terug weg, heb ik nog maar even bij mijn motor gestopt. Daarna was echt alles klaar voor vertrek.


Patrick kreeg donderdag al de vakantiekriebels en zijn motor stond vanaf toen dus ook al klaar op de aanhanger om weg te brengen. Zaterdag ochtend om kwart over negen reden we weg, ik op de motor en Pat met de auto. Daar ik geen route beschrijving mee had, bleef ik braaf achter Pat aanrijden. Dit leidde dus tot een paar extra kilometers omdat hij de verkeerde afslag nam en toen niet meer op de juiste weg terug kwam. Maar uiteindelijk waren we nog voor tien uur op de plaats van bestemming. Er waren al een aantal van onze medereizigers bezig om de motor op het frame te plaatsen. Als eerste hebben we Patrick zijn motor van de kar gehaald, daarna werd mijn motor op het frame gezet. Ik had natuurlijk weer ruzie met de spanbanden, maar uiteindelijk stond hij vast. Hierna was Patrick zijn motor aan de beurt.



Toen de motoren in het frame stonden, konden de tassen op de motor vast gemaakt worden. Doordat we precies wisten hoe het moest, was dit eigenlijk best snel gebeurt. Inmiddels waren we wat zwarter geworden van de omgeving waar we bezig waren, wat water en zeep zou geen luxe zijn bij thuiskomst.... Ondertussen was Patrick zijn motor nog voorzien van een extra koelbox. 




Rond elf uur was iedereen klaar en waren de spullen van de organisatie ook over de motoren verdeeld. Na een kort praatje van Paul ging iedereen weer zijn eigen weg en zullen we elkaar 1 september weer treffen op Schiphol. Dan vliegen wij onze motoren achterna! En 2 september begint dan ons avontuur op IJsland.