Dokters bezoekje

Vanmorgen had ik gelijk een afspraak bij de huisarts om te mijn hand na te laten kijken. Het was al snel duidelijk dat ik naar het ziekenhuis moest voor een foto. Op de terugweg van de huisarts nog effe bij pa en ma langs geweest. En daarna op baar het ziekenhuis. Helaas liet de foto een breuk zien en moest ik door naar de spoedeisende hulp. Daar werd ik weer in een apart kamertje gelegd, want ik scheen vorig jaar toch een bacterie bij me te hebben gehad (mij geheel onbekend en behoeft ook geen behandeling). Na een uur mocht ik dan eindelijk door naar de gipskamer. Inmiddels was Pat al naar huis om de camper te halen. Bij de gipskamer was het druk en werd het weer wachten. Rond half twaalf zat er een mooi blauw gips omheen, oranje zoals mijn motor was helaas niet meer op voorraad. Pat maar een app gestuurd dat hij met de camper me op kon komen halen. Rond twaalf uur waren we weer onderweg. De komende dagen staan in het teken van uitrusten!

Reykjavik naar huis

Wat is half vier ongelooflijk vroeg. Maar we moeten wel want om vier uur worden we opgehaald voor vertrek naar het vliegveld. We waren rond vijf uur op het vliegveld, dit keer hadden we een betere chauffeur in het busje. Doordat wij geen bagage hadden, waren we vrij snel door de security. Uiteindelijk gingen we een half uur te laat weg. Bij de gate bleek dat Pat van stoel was verplaatst, ik zat op rij 36 en hij op 24. Ach die drie uur zonder elkaar houden we wel uit. Rond half twee waren we dan weer op Schiphol. Gelijk door gereden om de camper op te halen, want we hebben tenslotte nog een paar dagen vrij. Alleen deze IJsland reis is nu voorbij en ik ben weer een geweldige ervaring rijker.

Reykjavik en motoren laden

Vanmorgen uit kunnen slapen, om half negen zaten we aan het ontbijt. Daarvoor hadden we wel de tassen al grotendeels ingepakt. Rond tien uur reden we naar de vervoerder om de documenten voor de terugreis van de motoren op te halen. Eenmaal de documenten op zak, gingen we door naar de haven om de motoren weer op te laden. Nog snel onze motorpakken in de tas gedaan en dan alles op de motor. We hebben eerst mijn motor en daarna Pat zijn motor op het rek gezet. Als laatste de tassen er weer op en ze waren gereed voor de terugreis. Toen we klaar waren zijn we in twee etappes met de auto terug naar het hotel gebracht. Om twaalf uur was iedereen weer in het hotel. De rest van de dag hadden we vrij te besteden. We zijn het centrum ingegaan om nog wat souvenirs te kopen en de high lights van Reykjavik te bekijken. Er zitten een heleboel winkels met dezelfde rommel (waarschijnlijk made in China). Na wat winkels bekeken te hebben, zijn we eerst maar wat gaan eten. Daarna zijn we naar Hallgrímskirkja gelopen, hier kan je naar boven en heb je een geweldig uitzicht over de stad. Dit hebben we uiteraard gedaan. Na de kerk zijn we verder de winkelstraat doorgelopen naar de schouwburg. Dit gebouw is gebouwd in formatie van basaltblokken (wel van glas uiteraard). Van binnen ziet dat er best indrukwekkend uit. Na de schouwburg zijn we doorgelopen naar de oude haven. Hier was het vrij rustig. Via een omweg weer terug gelopen naar het centrum. We moesten alleen nog steeds die souvenirs kopen. Uiteindelijk toch nog wat kunnen kopen. Het enige wat we nu hebben is zere voeten van al het slenteren. Iets over zes waren we bij de afgesproken plek voor het diner. Dat was iets te vroeg en we zijn maar in een Höllabátar wat gaan drinken, het was tenslotte ook weer gaan regenen. Rond zeven uur gingen we naar de afgesproken plaats, dit was iets verwijderd van het restaurant. Voor de laatste keer hebben we weer heerlijk (vis) gegeten. Paul deed nog zijn afscheids verhaaltje, waarbij hij meldde dat wij de eerste groep waren die met zijn allen tegelijk zijn aangekomen in Reykjavik. Dit had hij vooraf niet gemeld... Na het diner zijn we terug gelopen naar het hotel, morgen om half vier moeten we opstaan. Dat wordt bijtijds gaan slapen vandaag.

Afstand: 5km

Verblijf: Grand hotel Reykjavik

Plaats: Reykjavik

Hveravellir naar Reykjavik

Vandaag rijden we de laatste kilometers van onze trip. Morgen alleen de motoren nog naar de haven brengen en dan is het avontuur al weer bijna voorbij. Het begon vanmorgen met het proberen te repareren van één van de motoren. Helaas ging dat niet lukken want de brandstofpomp werkte niet meer. De motor wordt nu opgehaald bij de laatste hut.
Rond half elf gingen we dan eindelijk op weg. De eerste 80km zouden nog gravel zijn en daarna asfalt. Was het gravel, ik weet het nog niet. Er zaten meer potholes in de weg dan dat er ook maar weg omheen lag. Al dit gestuiter was niet heel bevorderlijk voor mijn hand, kon het af en toe wel uit gillen. Maar ik moest en zou zelf mijn motor aan de finish in Reykjavik brengen. Op een gegeven moment werd de weg beter, ze waren daar ook aan het werk. Enige minpunt was dat er een stuk los zand was, dit had weer een auw momentje tot gevolg. Eenmaal bij het asfalt, was het nog een klein stukje tot de Gullfoss.

Gullfoss is een van IJslands mooiste watervallen. Het water valt in twee trappen, die haaks op elkaar staan, ruim 32m naar beneden.

Hier kwamen we ook weer in de wereld van de toeristen. Wat hadden we die mensen massa niet gemist zeg de afgelopen dagen. Na de waterval gingen we door naar de Geysir.

In Geysir bevindt zich de bekendste springbron van IJsland. Naar hem zijn alle andere geisers vernoemd.

Eén van de geisers doet het nog iedere 8 minuten. Dus hebben we er even gestaan tot hij een aantal keren gespoten had en er goede foto's en filmpjes gemaakt waren. Na de geiser hebben we de motoren nog volgetankt. Daarna was het op naar de warme douche, het regende namelijk al weer de hele dag. Onderweg zijn er nog één keer gestopt bij de Pingvellir. Hier hebben we nog wat gedronken. Uiteindelijk waren we om vijf uur weer terug bij het hotel. Daar waar de warme douche op ons wachtte. Na de douche nog effe wat spullen uitgehangen om te drogen. Om half acht gingen we eten bij Askur.

Afstand: 200km

Verblijf: Grand hotel Reykjavik

Plaats: Reykjavik

Laugafell naar Hveravellir

Na het ontbijt moest eerst het wiel van Gerrie gemaakt worden. Ze heeft een giet wiel waar een deuk in zat, hierdoor liep de band leeg. Uiteindelijk is er een gat in de velg geboord en is er een binnenband in gegaan. Uiteindelijk reden we om half elf weg. Met mijn hand ging het nog niet zo denderend. Gelukkig zou er een mogelijkheid zijn om over het asfalt naar Reykjavik te rijden. De ochtend begon met regen, bij de tweede doorwading was het wat droger. Helaas zou dit niet lang stand houden en reden we de hele dag in de regen. Soms reden we net onder de wolken en kreeg je een idee van het uitzicht. Wat zou het mooi geweest zijn bij mooi weer! Bij het asfalt kreeg ik de keuze om door te rijden, het ging eigenlijk best aardig en ik heb toch besloten om mee te rijden. De route ging verder over een gladde weg, maar gelukkig kon ik dat aan. Het enige rot stuk kwam aan het einde hier zaten zoveel potholes in de weg dat ik mezelf er doorheen gezongen heb. Eigenlijk was er weinig goeds aan het rijden vandaag, het was nat, koud en zonder uitzicht. Maar de warme pool bij de hut maakte veel goed. Met zijn allen zijn we hier in gegaan om weer warm te worden. Het water kan tussen de 80-100℃ zijn. Na de pool zijn we nog even bij de andere warm water bronnen gas kijken.

Hveravellir betekent letterlijk 'veld van hete bronnen'. Aan de noordelijke rand van het lavaveld Kjalhraun komen meer dan 30 hete en warme bronnen voor, de één nog mooier dan de ander.

Het diner was in het restaurant, heerlijk klaar gemaakte zalm. Morgen de laatste rijdag.

Mödrudalur naar Laugafell

Vandaag moesten we de verloren tijd van gisteren inhalen. Na een kwartier kwamen we al bij asfalt aan. Een groot gedeelte vandaag zou bestaan uit asfalt. De eerste stop was bij de Dettifoss. Dit is een 44m hoge waterval waar heel veel water doorheen gaat. Vanaf de Dettifoss zijn we naar de Selfoss gelopen. Dit is een hele brede waterval.

Dettifoss is de 44m hoge en 100m brede waterval in de Jökulsá á Fjöllum gletsjerrivier (gemiddeld 193m3 water per seconde). De Selfoss is slechts 13m hoog.

Vanaf de waterval zijn we offroad naar de kokende modder gegaan. In dit gebied heersen op een diepte van 1000m temperaturen van meer dan 200℃. Zo af en toe komt er ook zo'n geur van rottende eieren langs. Na de modder zijn we via de 1 naar Myvatn gereden. Hier konden we eindelijk tanken. Na het tanken gingen Paul en Bram inkopen doen, wij zijn met zijn allen naar een restaurant gegaan. Ik moet eerlijk zeggen de bacon burger van vandaag smaakte beter dan die van een paar dagen geleden. Na het eten ging Wilco nog trakteren op koffie en taart voor zijn verjaardag. Rond drie uur gingen we weer op pad, na eerst nog wat woorden wegens fout parkeren met een ijslander. Het eerste stuk ging nog over asfalt en daarna volgde weer gravel. Het was heerlijk rijden. De volgende stop was weer een waterval, dit was een hele indrukwekkende. En na deze waterval hebben we onze work-out weer gehad voor vandaag. Het volgende stuk was heerlijk rijden totdat ik op een glad modder stuk onderuit ging. Helaas nu links onderuit... En iets meer schade aan mezelf dan de vorige schuiver. Na effe bijkomen weer op de motor gestapt en doorgereden naar de hut. Ik kon alleen niet meer staand rijden door mijn zere hand. Eenmaal bij hut aangekomen, bleek er nog iemand met een lekke band te staan. Bij hut heb ik mijn pak uit gekregen, maar mijn enkel en hand zijn goed dik. Hopelijk kan ik morgen verder rijden. Voor de doorstroming ben ik maar in de hot spring gegaan. Hij was alleen niet zo warm als de andere keer, maar 40℃. Het vreemde is wel dat in de wc ook warm water stroomt. Na het eten ben ik maar vroeg gaan slapen.

Afstand: 258km

Verblijf: slaaphok

Plaats: Laugafell

Askja naar Mödrudalur

Afgelopen nacht was er weer noorderlicht maar helaas lag ik toen te slapen. Vanmorgen moesten we bijtijds weg zijn uit de hut, want er was sneeuw op komst. Het was gewoon maar 3 graden, best wel fris voor een zomervakantie. We begonnen met het bijtanken van de motoren uit de jerrycans. Het eerste deel van de route was heerlijk rijden. Daarna kwam er weer wat lava zand tussendoor. De route ging heerlijk slingerend over de lava velden. Door de regen was het wel wat minder rijden. In eerste instantie reed ik met vizier open, maar de regen was best wel hard en verrekte koud. Dus uiteindelijk toch maar dicht gedaan. Na de koffie moesten we nog een lekker stukje slingeren door het lava. Ook kwamen we weer bij een stroompje uit. De eerste doorwading ging best lekker, deze was niet zo breed en had geen sterke stroming. De tweede die was wat breder en er stond meer stroming, maar met een bocht er doorheen rijden dan was het best wel te doen. Eenmaal bij de benzinepomp, bleek dat hij gisterenavond leeg geraakt was. Voor ons dus helaas, want de volgende bestemming was nog een stukje rijden. Dan eerst maar wat eten en kijken wat we dan gaan doen. Inmiddels was het naast de regen ook hard gaan waaien. Je waaide van de ene kant van de weg naar de andere. De restaurant eigenaar die ook hutten verhuurd gaf aan dat de wind/ regen nog wel zou aan blijven. Benzine daar had hij geen idee van wanneer dat weer zou komen. Hij had zelf alleen ook benzine nodig dus hij ging wel halen. Einde van het verhaal is dat we hier blijven slapen en morgen met een volle tank benzine kunnen wegrijden. Eindelijk weer stroom en een douche. De rest van de dag kunnen we dus gebruiken om bij te komen.

Afstand: 90km

Verblijf: b&b

Plaats: Mödrudalur

Nýidalur naar Askja

Vandaag zou het pittig, pittiger, pittigst worden. De route zou gaan over de vlakte waar tot 200 jaar geleden de criminelen gedumpt werden als straf en recenter astronauten trainden voor de maanlanding. Afgelopen nacht heeft het aardig geregend en jammer genoeg was het vanmorgen nog niet opgehouden. Na het ontbijt, moest er eerst nog afgewassen worden en daarna konden we weer oppad. De eerste rivier kwamen we alweer tegen na 5 minuten. De park opzichter was mee gereden en hij zette zijn auto in de stroomversnelling. Bij deze eerste heeft Pat mijn motor overgereden. De weg was nog wel goed te rijden. Na de derde oversteek ging de park opzichter weer terug, we hadden nu de moeilijkste en diepste rivieren gehad. De koffiestop was bij een hut in de middle of knowhere, helaas was hij niet open. Na de koffie begon het vervelendste stuk, kleine keien , grote keien en nog grotere keien. Wat ben ik blij met mijn carterplaat. Doordat ik te langzaam reed viel ik twee keer stil in de bocht en helaas lag ik er dan ook weer naast. Maar dit zouden wel de laatste zijn voor de dag. Na de lunch ging het keien rijden een stuk beter. Na de keien volgde een heerlijk snel stuk over de uitstroom van het smeltwater van de gletsjer. Na dit stuk kwamen we in lava zand. Wat is dat rot rijden zeg. Je moest op het pad blijven maar doordat er al heel veel mensen overheen waren gegaan was dat bijna niet te doen. In de diepe geulen gleed je van de ene naar de andere kant. Op een gegeven moment zijn we er maar naast gaan rijden alhoewel dit eigenlijk verboden is. Maar nu kon ik wel door rijden. Na het zand was het nog iets van 6km totdat we bij de hut aankwamen. Vandaag kwamen we vroeg aan. Iedereen had vandaag wel zijn oeps momentjes gehad. Meer dan de helft van de mensen heeft vandaag zijn motor wel een keer neergelegd (behalve Pat natuurlijk). Nadat we ons weer in het slaaphok geïnstalleerd hadden, zijn we nog even de heuvel op gelopen. We wilde door de kloof lopen.

Drekagil (Drakenkloof) is de kloof aan de oostzijde van het Dyngjufjöll-gebergte. Aan het eind herbergt deze kloof een behoorlijke waterval.

Helaas zijn we niet tot de waterval gekomen. We zijn toen een ander wandelpad opgelopen. Wat een geweldig weids uitzicht heb je hier. In de namiddag ook de zon nog gaan schijnen. Hopelijk kunnen we nu vanavond weer genieten van het noorderlicht.

De Askja is een enorme, 46km2 grote en grootdeels met lava opgevulde prehistorische caldera, die deel uitmaakt van het Dyngjufjöll-gebergte.

Afstand: 107 km

Verblijf: Drekagil slaaphok

Plaats: Askja