En weer naar huis

Om half acht gingen vandaag de eerste naar huis. Dit betekende op tijd op staan om Ko en Marike uit te zwaaien. Gelukkig hielp de warmte ook mee, wakker was ik dus al. Na het uitzwaaien de tas en koffer gepakt. Het zal er nog om gaan spannen of we het aantal kilo's te boven gaan. In deze hitte gaan de laarzen in de koffer en niet aan in het vlieghuis. Tussen het pakken door even ontbeten, voor de laatste keer voorlopig french toast. De koffers konden in de kamer van Ernst en Ageeth, onze kamers moesten weer gereed worden gemaakt voor de volgende gasten. Dan is het wachten totdat Peter terug komt en wij op pad kunnen. Halverwege de ochtend horen we dat ze behoorlijk vast staan. Op maandag ochtend schijnt het heel druk te zijn voor de ferry naar Mombasa. Even later komt Alex de kokosnotenman, hij gaat wat kokosnoten uit de boom halen. Hij heeft een mannetje bij zich die razend snel de boom in klimt. Bladeren om de voeten en klimmen maar, doe het hem niet na. Van de geplukte kokosnoten heeft hij er twee open gemaakt om de melk te drinken, apart smaakje zit hieraan.

Pat en ik lagen in het zwembad maar zijn toch even gaan proeven. Rond één uur werd de lunch geserveerd, weer heerlijke samosa's met salade. Om het af te leren nog een lekkere bak verse fruit salade na. Na de lunch was het over met de pret, douchen en gereed maken voor vertrek. Om bij drieën kwam Peter terug met de nieuwe gasten. Hij heeft snel wat gegeten, waarna we op weg zijn gegaan Mombasa. We wilde nog even de stad bekijken. Eerst anderhalf uur met de auto naar Mombasa. Het was best wel druk op de ferry.  Het is ongelooflijk hoeveel mensen ze op die ferry stouwen. Voordat iedereen er af is ben je een kwartier verder. Eenmaal van de ferry, gaat het langs het water verder. Bij fort Jesus, heeft Peter voor ons een gids geregeld. Deze heeft ons door het fort begeleid en daarna door de oude stad van Mombasa.

Fort Jesus is een fort gebouwd in de vorm van Jesus, het hoofd aan zee met in de schouder partijen kanonnen. Het fort is in eerste instantie gebouwd door de Turken vervolgens hebben de Portugezen een stuk gebouwd. Waarna de Arabieren het weer innamen. Je komt hier dus een mix van stijlen tegen. Na de rondleiding in het fort gingen we naar de oude stad Mombasa. Wat een zooitje is dat zeg. We waren er rond zes uur, met deze warmte kookt men op straat. Eigenlijk speelt het hele leven zich af op straat. Er hangen dus ook verschillende geuren op straat. Iets voor zeven werden we weer opgehaald bij een benzine station.

Als je daar staat hoop je maar dat je wordt opgehaald, het was er best druk. Gelukkig kwam Peter wel, alleen had hij een imperiaal op het dak. Denk je in eerste instantie niet dat hij het is. We zijn daarna maar naar het vliegveld gereden.

Toen het mogelijk was maar ingecheckt en na de douane iets gegeten. Ze hadden niet echt iets bijzonders maar het was voedsel.

Nog even door de winkeltjes gelopen, maar er was niet echt iets bijzonders. Om half tien konden we weer een stukje dichter bij de thuis vlucht. Iets voor half elf was het boarden voor diegene vanaf Zanzibar, daarna mochten wij. Precies op gingen we op weg naar huis. Eenmaal onderweg was er iets met een passagier, rust in het vliegtuig was er dus totaal niet. Ik had ook niet de beste plek in het vliegtuig, de door Pat gespotte walrussen zaten naast me. Ik hield een half stoeltje over en ik ben ook niet de de smalste... Ach bij aankomst de rug maar weer even rekken en strekken. Om iets voor half acht waren we in Nederland, nu is het wachten op onze taxi. Hij staat in de file, niks bijzonders om deze tijd.

Om tien uur zaten we aan de koffie in Papendrecht. Nog na te genieten van een geweldige vakantie in een geweldig land. Één ding kunnen we zeggen, we gaan zeker een keer terug naar Kenia!

Dagje luieren

Een dagje luieren aan het zwembad. Eerst uitslapen vanmorgen, helaas niet zo erg gelukt want ik dreef mijn bed uit. Van de warmte heb ik vannacht bijna niet geslapen. Half acht waren we dus uit bed, effe lekker koud douchen en dan buiten een bakkie thee drinken.

Om negen uur werd het ontbijt geserveerd, zal de verse mango's nog gaan missen. Na het ontbijt een rondje om het huis gelopen, daarna kon ik gelijk mijn badpak aantrekken want het water stroomde van me af. Daad bij woord gepakt en het zwembad in gesprongen. De temperatuur zou vandaag rond de 39 graden worden, gelukkig kwam er rond de middag een klein beetje wind opzetten. Rond één uur werd de lunch geserveerd, waarna we besloten om nog even naar het dorp te lopen. Snel nog even afkoelen in het zwembad en dan op pad. Als je in de zon liep dan stroomde het water langs je lichaam, alles voelde klam aan. Eenmaal in het dorp voelde je de wind weer, was dus een stuk beter. Judith heeft nog een armbandje gekocht, daarna zijn we naar het café gegaan. 

Net in het dorp waren we Alex de kokosnoten man al tegen gekomen, hij is met ons meegegaan naar het café. Echt een Keniaan die honderduit klets, was gezellig. De terug weg hebben we over et strand gedaan. Het was hoogwater en dan ligt het mangrove eilandje voor de kust mooi in het water.

Bij terugkomst gelijk het zwembad weer ingedoken om af te koelen. Waren we wel weer aan toe. Daarna voor de zoveelste keer vandaag maar weer onder de douche en nog wat lezen in de lounge hoek. Dit tot dat we weg gestuurd zouden worden. 

Vanavond hebben we namelijk een Keniaans afscheidsdiner, om vijf uur gaan ze de tent verbouwen want we eten op de grond met onze handen. Ze zijn in de keuken al heel de dag bezig, hebben er zelfs versterking bij gekregen om alles klaar te krijgen. Voor het eten zijn we gaan kijken bij de puppies van Loulou en Simba. Loulou is de hond van Peter. Hele leuke drukke beestjes, zitten achter in een garagebox in de straat.

Rond acht uur werden we geroepen voor het diner. De eerste gang was een Keniaanse soep met mandazi (een appelflap zonder appel), welke werd geserveerd in een bananenblad. Als hoofdgerecht hadden we Pilau, casava, chapati, tomaten salade en bruine bonen. Dit alles wordt met de handen gegeten, van de Pilau (= gekruide rijst met vlees) moet je een balletje maken en dan eten. Het nagerecht bestond uit fruit, de ananas werd klaar gemaakt en de rest moest je zelf snijden. Ik deed het natuurlijk verkeerd, dus werd het voor gedaan. Na het eten hebben we de cd's gehaald die we gekocht hebben, er staat muziek op! Aan het eind van het diner, kregen we namens Motorsafaris een t-shirt en een sleutelhanger. Ik moet zeggen dat we een geweldige tijd hebben gehad. Dit is voor een herhaling vatbaar

 .

Laatste dagje rijden

Vandaag voor het laatst deze vakantie op de motor. Om tien uur werden we bepakt en bezakt verwacht bij de motoren. En wat was het al heet! Er stond geen zuchtje wind, dit zou wat vocht verlies geven. In de garage moesten we nog even wachten want Benson was nog niet klaar met de motoren. Ook was ik mijn vast maak dingetje van de afstandsbediening kwijt, dus even op zijn Keniaans op zoek naar iets waarmee ik het kon fixen. Gevonden en ik had weer een bedienbare afstandsbediening. Ondertussen waren ook onze Ebben houten sleutelhangers gebracht, zag er goed uit. Voor we gingen rijden moest er eerst getankt worden, lekker in de volle zon. Blijkt Judith haar achterband weer lek te zijn, dus weer een nieuw wiel er in.

 

Heel de reis hadden we twee lekke banden, beide van Judith. Na het tanken gingen we onderweg. Het pad bestond vandaag uit 65 kilometer onverhard. Nou dit hebben we geweten. Door de droogte van de afgelopen dagen was er veel meer mul zand dan de vorige keren dat we in de Simba Hills reden. Op de onmogelijkste plekken zag je ook nu weer huisjes staan. Het eerste stuk was wel druk met verkeer: wandelende mensen, auto's en boda boda's. Die Boda's wilde ook altijd op het mooiste stuk weg rijden, nou dan gingen we wel weer op een ander stukje rijden.

 

De rit bestond vandaag uit technisch rijden, veel geulen, mul zand, stenen en leuke afdalingen en beklimmingen. Op een gegeven moment waren we de auto kwijt, die hadden een andere afslag genomen.Op een heuvel bij een kerkje kwamen we ze uiteindelijk weer tegen.

 

Nog even wat water gedronken en besloten om de korte weg naar het eten te nemen, het was ten slotte al half twee. Uiteindelijk kwamen we in Ugunda weer op het asfalt. Wat was het druk opeens zo in de stad. In Diani hebben we iets gegeten. Toen we stopte kwam er een duitser motorrijder langs rijden, hij was van Hamburg onderweg naar Kaapstad. Hij zocht een slaapplaats voor vannacht en heeft met ons nog een cola gedronken in het restaurant. Voor lunch had ik een "beef fry special" besteld, geen idee wat ik ging krijgen. Maar het smaakte heel goed. Tijdens het eten zagen we Hans nog voorbij rijden, die zag de motoren en kwam even terug om ons gedag te zeggen.

 

Na het eten gelijk even het drinken van onderweg afgerekend, dan hadden we dat in ieder geval gehad. Er gingen er nog een paar geld halen, 450 meter lopen in de bloed hitte. Ik moest er niet aan denken. Na de lunch het laatste stuk, dit werd een weggetje langs de kust. Eerst een stuk over het asfalt door Diani. Dit is echt een toeristen plaats, heel veel hotels en allemaal stalletjes langs de weg. Op een gegeven moment sloegen we een paadje in, dit bestond uit allemaal stenen. Uiteindelijk zou het pad helemaal bestaan uit stenen, werd dus weer opletten. Je werd van hort naar her geslingerd, geweldig! Op een gegeven moment zagen we nog een stel apen, dit keer zwart/witte met lang haar.

 

Weer eens wat anders... Om vier uur waren we weer terug in Sawa Sawa. Snel de motorkleding uit getrokken en onder de koude douche gaan staan, daarna lekker het zwembad in. Met zijn allen nog wat liggen dollen in het zwembad, Pat ging bommetjes maken. Toen we het bad uit waren zagen we de housekeeper alles weer droog maken, Pat mag geen bommetjes meer maken! Na het zwemmen nog even liggen luieren met een biertje. Deze vakantie hebben we uiteindelijk 1500 kilometer gereden en zijn we maximaal 2.094 meter hoog geweest. Tevens hebben we genoten van het prachtige landschap. Morgen nog een dag genieten van de omgeving, zwembad en strand.