En weer naar huis

Om half acht gingen vandaag de eerste naar huis. Dit betekende op tijd op staan om Ko en Marike uit te zwaaien. Gelukkig hielp de warmte ook mee, wakker was ik dus al. Na het uitzwaaien de tas en koffer gepakt. Het zal er nog om gaan spannen of we het aantal kilo's te boven gaan. In deze hitte gaan de laarzen in de koffer en niet aan in het vlieghuis. Tussen het pakken door even ontbeten, voor de laatste keer voorlopig french toast. De koffers konden in de kamer van Ernst en Ageeth, onze kamers moesten weer gereed worden gemaakt voor de volgende gasten. Dan is het wachten totdat Peter terug komt en wij op pad kunnen. Halverwege de ochtend horen we dat ze behoorlijk vast staan. Op maandag ochtend schijnt het heel druk te zijn voor de ferry naar Mombasa. Even later komt Alex de kokosnotenman, hij gaat wat kokosnoten uit de boom halen. Hij heeft een mannetje bij zich die razend snel de boom in klimt. Bladeren om de voeten en klimmen maar, doe het hem niet na. Van de geplukte kokosnoten heeft hij er twee open gemaakt om de melk te drinken, apart smaakje zit hieraan.

Pat en ik lagen in het zwembad maar zijn toch even gaan proeven. Rond één uur werd de lunch geserveerd, weer heerlijke samosa's met salade. Om het af te leren nog een lekkere bak verse fruit salade na. Na de lunch was het over met de pret, douchen en gereed maken voor vertrek. Om bij drieën kwam Peter terug met de nieuwe gasten. Hij heeft snel wat gegeten, waarna we op weg zijn gegaan Mombasa. We wilde nog even de stad bekijken. Eerst anderhalf uur met de auto naar Mombasa. Het was best wel druk op de ferry.  Het is ongelooflijk hoeveel mensen ze op die ferry stouwen. Voordat iedereen er af is ben je een kwartier verder. Eenmaal van de ferry, gaat het langs het water verder. Bij fort Jesus, heeft Peter voor ons een gids geregeld. Deze heeft ons door het fort begeleid en daarna door de oude stad van Mombasa.

Fort Jesus is een fort gebouwd in de vorm van Jesus, het hoofd aan zee met in de schouder partijen kanonnen. Het fort is in eerste instantie gebouwd door de Turken vervolgens hebben de Portugezen een stuk gebouwd. Waarna de Arabieren het weer innamen. Je komt hier dus een mix van stijlen tegen. Na de rondleiding in het fort gingen we naar de oude stad Mombasa. Wat een zooitje is dat zeg. We waren er rond zes uur, met deze warmte kookt men op straat. Eigenlijk speelt het hele leven zich af op straat. Er hangen dus ook verschillende geuren op straat. Iets voor zeven werden we weer opgehaald bij een benzine station.

Als je daar staat hoop je maar dat je wordt opgehaald, het was er best druk. Gelukkig kwam Peter wel, alleen had hij een imperiaal op het dak. Denk je in eerste instantie niet dat hij het is. We zijn daarna maar naar het vliegveld gereden.

Toen het mogelijk was maar ingecheckt en na de douane iets gegeten. Ze hadden niet echt iets bijzonders maar het was voedsel.

Nog even door de winkeltjes gelopen, maar er was niet echt iets bijzonders. Om half tien konden we weer een stukje dichter bij de thuis vlucht. Iets voor half elf was het boarden voor diegene vanaf Zanzibar, daarna mochten wij. Precies op gingen we op weg naar huis. Eenmaal onderweg was er iets met een passagier, rust in het vliegtuig was er dus totaal niet. Ik had ook niet de beste plek in het vliegtuig, de door Pat gespotte walrussen zaten naast me. Ik hield een half stoeltje over en ik ben ook niet de de smalste... Ach bij aankomst de rug maar weer even rekken en strekken. Om iets voor half acht waren we in Nederland, nu is het wachten op onze taxi. Hij staat in de file, niks bijzonders om deze tijd.

Om tien uur zaten we aan de koffie in Papendrecht. Nog na te genieten van een geweldige vakantie in een geweldig land. Één ding kunnen we zeggen, we gaan zeker een keer terug naar Kenia!