Samaipata naar La Higuera

Vandaag staat de route in het teken van Che Guevara. Om acht uur ontbijt waarna we om negen uur zouden vertrekken. Eerst de tassen in de auto en daarna op weg. Nou ja, het eerste probleem was er al. De camera's werkte niet op de afstandsbediening, dus wat gemopper en gepruts maar het zat niet mee. Dus zonder camera op weg. De eerste stop was tanken, dit is in Bolivia een hele toer. Benzine is namelijk niet zo te krijgen, alleen op kenteken met een hoop papierwerk. Gelukkig mochten we alle drie na elkaar tanken, dit is illegaal maar lukte alle keren vandaag. Bij het tankstation nog één camera werkend gekregen. Na het tanken gingen we verder over ruta 7 naar Mataral, daar sloegen we af naar ruta 22. Aan deze weg stopten we bij een bakstenen fabriek. Men maakt een kuil, gooi hier zand, water en houtsnippers in. Meng dit met elkaar, stop het daarna in een mal. Laat de stenen dan drogen, maak in de tussentijd een stapel hout. Om die stapel hout leg je de gedroogde stenen als een oven. Dit hout steek je aan en als het uitgebrand is, heb je bakstenen... Leuk om te zien hoe ze dit hier maken. Na de bakstenen op naar de lunch in Vallegrande. Vandaag als lunch chinees en echte boliviaanse vruchtendrank. Na de lunch zijn we naar het ziekenhuis gegaan waar che quevara opgebaard heeft gelegen (in het laken washok). Hierna begon het onverharde deel over de ruta del Che naar La Higuera. Onderweg een welkome pauze in Pukara. Je wordt heerlijk door elkaar geschut op deze weg, maar ondertussen heb je wel een voortreffelijk uitzicht. De weg gaat door de bergen wat geweldig rijden is. Rond vier uur kwamen we aan in La Higuera bij hotel casa del telegrafista. Een heel gezellig optrekje met bijna geen luxe. Dit betekend geen licht, dus diner bij kaarslicht. Verder een wc welke gelijk een douche is. En als extra hebben ze hier hele vervelende kleine vliegjes die steken. Na de welkomst thee (mijn eerste coca thee) maar een lange broek en mouwen aangetrokken. Daarna nog even naar het dorp gelopen om water te halen voor morgen en gelijk wat foto's gemaakt. Bij het winkeltje kwamen we het vrouwtje tegen die cheguevara zijn laatste avondmaal had gebracht, we konden ook nog foto's bij haar kopen (nou dit keer geen interesse). Weer terug bij de casa nog wat rond gehangen en werden we bezig gehouden door het aanwezige kind. Patrick heeft het maar wat Nederlandse woordjes geleerd.... Om zeven uur stond de soep klaar, gevolgd door een kippetje met tot slot iets van rijstepap. Gedurende het diner vertelde Maarten het verhaal van Che Guevara. Morgen gaan we naar het schooltje waar hij is dood geschoten, tenslotte zijn we niet voor niks in dit dorpje gestopt. Na het diner nog even een kopje coca thee gedronken en daarna de kaarsjes in de slaapkamer opgezocht.