Hella naar Höfdabrekka

Vanmorgen begonnen we met een praatje bij de kaart. Hier ging Paul uitleggen hoe we gingen rijden vandaag en wat we gingen doen. Hierna reden we naar een hotel aan de andere kant van de straat om te gaan ontbijten. Na het ontbijt gingen we weer op weg. Het was bewolkt, maar gelukkig nog steeds droog. Het eerste stuk was over het asfalt. Daarna ging het door glooiend landschap verder, hier werd gravel afgewisseld met steentjes. Onderweg stopte we nog ergens om koffie te drinken, daarna vervolgde we onze weg naar onze eerste rivier doorwading. Hier kregen we eerst uitleg hoe te handelen als we bij een rivier aan kwamen. De volgorde is: eerst de auto, dan de motoren. En bij de auto moet er dan opgelet worden hoe diep het is. Vervolgens mogen wij daarna één voor één erdoor. Het waren een aantal stroompjes naast elkaar, de tweede werd 3x genomen om te leren een bocht te maken in de het water. Het ging niet helemaal goed, maar ik kwam zonder kleerscheuren aan de andere kant. Na deze oefening waren er een paar met natte laarzen, maar dat mocht de pret niet drukken. Het vervolg van de weg, had weer een geweldige vergezichten en een kleine waterval. Eenmaal weer op het asfalt, ging de reis naar de Seljalandsfoss.

De Seljalandsfoss is een kleine, maar hoge waterval aan de voet van de Eyjafjallajökull. Bij deze waterval is het mogelijk om er achter langs te lopen.

Bij deze waterval kom je gelijk in de toeristen massa. Dit hadden we de afgelopen dagen nog niet mee gemaakt. Maar de waterval daarentegen was wel de moeite waard. De lunch hebben we ook maar gelijk daar opgegeten. De volgende stop was de Skógafoss. De weg hier naar toe was helaas de ringweg.

Skógafoss behoort met er hoogte van 60m tot één van de grootste op IJsland. Volgens een oude legende heeft een kolonist een kist met goud onder de waterval verborgen, deze hebben we helaas niet gevonden.

Van de waterval reden we naar de gletsjer Mýrdalsjökull. Vorig jaar was de weg er naar toe nog een hele leuke gravel weg, nu was het een nieuw geasfalteerde weg. Vanaf de parkeerplaats was het nog 5 minuten lopen naar mond van de gletsjer. De kleur van de gletsjer is zwart door de vulkaan, normaal zou je iets van blauw verwachten zoals ijsblauw.

Mýrdalsjökull is de naam van de gletsjer met onder de ijskap de vulkaan Katla. Dit is de vulkaan die op dit moment in het nieuws is om zijn mogelijke uitbarsting. De ijslanders maken zich alleen niet zo druk als de Nederlandse media.

Na deze gletsjer zou de volgende stop het vliegtuig aan de kust zijn. Helaas was de weg hiernaartoe afgesloten. En vanaf het asfalt was het 3 km lopen heen en dan ook weer terug. Dit hebben we maar overgeslagen. Als compensatie zijn we richting de Mýrdalsjökull gereden, helaas ben ik daar niet boven gekomen. De weg was bezaaid met allemaal keien. Ik raak helaas precies zo'n kei en kom in een geul terecht. Daar hield ik de motor echt niet meer, dus helaas de eerste schade is zichtbaar aan mijn motor. Pat en ik zijn toen omgekeerd en op een vlakker stuk zijn we blijven wachten op de rest. Weer een deuk in mijn ego... maar niet getreurd ik was vandaag niet de enige die om ging. Voor we vervolgens naar het hotel reden, hebben we eerst nog getankt in Vik. Inmiddels was het ook gaan regenen, dus we werden nog net de laatste km nat. Eenmaal bij het hotel waren er maar weinig die nog meegingen de berg op achter het hotel. Wij hebben mijn motor gefixed en zijn daarna gaan relaxen.
Om half acht was het weer diner tijd, vandaag hadden we buffet. Tegen het eind van het eten, nog even de dag van morgen besproken... dit wordt een zware dag. De komende dagen gaan we de binnenlanden in dus zal dit even de laatste post zijn voor een paar dagen.

Afstand: 176 km

Overnachting: hotel Katla

Plaats: Höfdabrekka (Vik)