Dag Eifel, hallo huis

Nou dat de heren elkaar wel meer dan aardig vonden, de motoren in ieder geval. Was het aan Simone en mij om naar huis te rijden. Helaas was de navi nog steeds overleden. Ik heb dus gisterenavond de route uit mijn hoofd geleerd (Malmedy, Eupen, Vaals, huis). Om tien uur wilden we wegrijden, eerst nog even het andere vakantiehuis bekijken (kwam er echt niet onderuit). En dan echt op weg. Eerste stop was bij de bakker, wat lekkers inslaan voor onderweg. Daarna op pad. Ik had gelijk al een navi probleem, zat op een andere weg dan ik dacht. Maar niet getreurd, de goede weg was snel gevonden. Ook al was het van te voren niet gepland, het was wel leuk rijden. De weggetjes hadden we ooit al gereden met de camper, dus een beetje bekend kwam het me wel voor. Net voor Malmedy was er nog een omleiding, toen was het nog even over smalle landweggetjes. Net na Malmedy reden we een natuurgebied in. Hier hebben we onze eerste stop gehouden. De warmte was toen nog niet zo heel erg te voelen, ook al was hij er wel. De van de eigenaresse van het huis gekregen chocolade reep hebben we maar gelijk opgegeten, die zou anders de rest van de dag niet overleven in mijn koffer. Na de pauze ging de weg verder door het natuurgebied, hier vingen we nog lekker wat wind. Na Eupen was ik even de weg kwijt, eigenlijk wilde ik via het dreilandenpunt Nederland in rijden. Helaas mislukte dit en werd het door Aachen. En wat was het warm in de stad, iedere keer weer wachten voor de stoplichten... echt bloedverziekend heet!! Na Vaals was het nog een klein stukje provinciaal rijden en daarna gingen we de snelweg op. Eenmaal op de A2 had ik toch al aardig wat kilometers gereden op mijn tank en kon ik wel wat benzine gebruiken. Eerst de tank maar volgegooid. Simone wilde nog even wat drinken, maar helaas stonden we in de volle zon... alleen wat drinken en bij de volgende stop (in de schaduw) wat eten. Met nog een drie kwartier te gaan, was ik wel weer toe aan een stop. De warmte begon je nou toch wel heel goed te merken, zelfs de rij wind was warm en dus niet verkoelend. Bij de laatste stop, bijna al mijn water maar opgedronken en het laatste broodje gegeten. Daarna was het nog een klein stukje naar huis. Uiteindelijk hebben we 302 kilometer gereden vandaag. Eenmaal thuis, snel mijn motorpak uit en in mijn korte broek de spullen van de motor halen. Daarmee klaar bracht een douche een aangename verkoeling. Volgende keer mijn zomerpak maar meenemen...