De dag vandaag stond in het teken van motoren ophalen en wat bezienswaardigheden in rond Phnom Penh bekijken. Maar eerst kregen we bij het ontbijt een 25 van Gertjan en Judith, vandaag zijn Patrick en ik namelijk zoveel jaar bij elkaar.
Na het ontbijt, was het spullen pakken en met de tuktuk naar de motor zaak. Het was effe wachten op drie tuktuk's, maar in twee ging echt niet lukken met motorkleding en bepakking. Onderweg was het weer lekker druk op de weg, maar met een beetje zigzaggen kwamen we toch op de plaats van bestemming. Eenmaal bij de verhuur stonden de motoren al klaar. Maar gelijk effe de baja geprobeerd, nu is er nog een mogelijkheid tot omruilen morgen niet meer. Wonder boven wonder kan ik gewoon met platte voeten op de grond staan, dus het blijft een baja. Afstandbediening op het stuur gemonteerd en gaan. Het eerste stuk ging door de stad, dat is echt een drama. Je leert er wel rijden door, was net als tussen de file door rijden in Nederland maar dan rijdt er van alles links/ rechts ook nog langs je. De eerste stop was bij het Tuol Sleng Genocide Museum. Dit is een oud school gebouw, wat gebruikt werd als gevangenis, martelkamer tijdens het bewind van Pol Pot. Wat je daar ziet is gewoon niet te beschrijven, de hokjes die ze gebouwd hadden, het bloed nog op de vloer, gewoon mens onterend. Je wordt hier gewoon weer met je voeten op aarde gezet met waar mensen toe in staat zijn. Zonder kogels mensen ombrengen, dit doe je dan met alles wat je maar kan vinden. Na deze ontberingen hebben we nog een cola gedronken en daarna gingen we op weg naar killing fields.
Ook dit stuk ging nog door de stad. Je leert wel steeds brutaler te gaan rijden, anders kom je nooit aan de andere kant van de straat... Eenmaal bij de killing fields hebben we de motoren geparkeerd bij een restaurant waar we later zouden gaan lunchen. Patrick zijn motor werd gelijk onderhanden genomen, hij lekte olie en benzine. De killing fields waren nog indrukwekkender dan de school. Hier loop je langs de kuilen waar de mensen zijn gedood en uiteindelijk in massa graven zijn begraven. De overheid heeft een herdenkingsmonument gebouwd, hier liggen 17 verdiepingen met schedels en botten van mensen die tijdens het bewind zijn gedood. Het is heel indrukwekkend als je dit zo ziet.
Na dit verhaal was het tijd voor de lunch. Iedereen was wel onder de indruk van hetgeen we net allemaal gezien hebben. Mijn lunch bestond vandaag uit een bananenbloem salade, smaakte prima. Als bijgerecht hadden we gefrituurde en rauwe springrolls. Na de lunch zijn we over leuke gravel weggetjes terug gereden naar de stad. Onderweg nog even naar een tempelcomplex gereden en over een viaduct in aanbouw gereden. Bij het viaduct was het effe heuveltje op en af. Viaduct op had mijn brommertje wat moeite mee, maar met een zetje kwam ik toch boven. Eenmaal weer in de stad was het oppassen geblazen, het krioelde van brommertjes, auto's en mensen. Bij motorzaak nog effe een brommer omgeruild voor een hogere. Ook werd Patrick zijn motor hier nog even op zijn zijkant gelegd, om wat te repareren met siliconenkit... Gelijk maar wat dollars uit de automaat getrokken, kunnen we vanavond nog een rondje geven. Daarna op de weg terug naar het hotel, enige nadeel het werd al een beetje donker. Het werd dus file rijden in het donker, dat is echt overleven in deze stad. Maar uiteindelijk zijn we allemaal heelhuids thuis gekomen. Bij thuiskomst zei Brecht wel gelijk dat dit niet de gewoonte is, normaal zijn we voor het donker binnen... Nu wachtte de douche op ons en om 19:00 werden we weer beneden verwacht om naar de stad te gaan. Helaas duurde dit langer dan gepland, er stond een kapotte grote auto op de brug. Heel de weg naar de stad stond vast, onderweg nog een stuk gelopen want dan kon de tuktuk over het onverharde. Uiteindelijk waren we een uur later in de stad. We zijn cambodjaanse barbecue gaan eten met een eigen biertap aan tafel (plus persoonlijke serveerster). Het was een heel erg gezellig avond, met live music. De weg terug met de tuktuk was korter dan de heen weg.
Afstand: 50 km
Na het ontbijt, was het spullen pakken en met de tuktuk naar de motor zaak. Het was effe wachten op drie tuktuk's, maar in twee ging echt niet lukken met motorkleding en bepakking. Onderweg was het weer lekker druk op de weg, maar met een beetje zigzaggen kwamen we toch op de plaats van bestemming. Eenmaal bij de verhuur stonden de motoren al klaar. Maar gelijk effe de baja geprobeerd, nu is er nog een mogelijkheid tot omruilen morgen niet meer. Wonder boven wonder kan ik gewoon met platte voeten op de grond staan, dus het blijft een baja. Afstandbediening op het stuur gemonteerd en gaan. Het eerste stuk ging door de stad, dat is echt een drama. Je leert er wel rijden door, was net als tussen de file door rijden in Nederland maar dan rijdt er van alles links/ rechts ook nog langs je. De eerste stop was bij het Tuol Sleng Genocide Museum. Dit is een oud school gebouw, wat gebruikt werd als gevangenis, martelkamer tijdens het bewind van Pol Pot. Wat je daar ziet is gewoon niet te beschrijven, de hokjes die ze gebouwd hadden, het bloed nog op de vloer, gewoon mens onterend. Je wordt hier gewoon weer met je voeten op aarde gezet met waar mensen toe in staat zijn. Zonder kogels mensen ombrengen, dit doe je dan met alles wat je maar kan vinden. Na deze ontberingen hebben we nog een cola gedronken en daarna gingen we op weg naar killing fields.
Ook dit stuk ging nog door de stad. Je leert wel steeds brutaler te gaan rijden, anders kom je nooit aan de andere kant van de straat... Eenmaal bij de killing fields hebben we de motoren geparkeerd bij een restaurant waar we later zouden gaan lunchen. Patrick zijn motor werd gelijk onderhanden genomen, hij lekte olie en benzine. De killing fields waren nog indrukwekkender dan de school. Hier loop je langs de kuilen waar de mensen zijn gedood en uiteindelijk in massa graven zijn begraven. De overheid heeft een herdenkingsmonument gebouwd, hier liggen 17 verdiepingen met schedels en botten van mensen die tijdens het bewind zijn gedood. Het is heel indrukwekkend als je dit zo ziet.
Na dit verhaal was het tijd voor de lunch. Iedereen was wel onder de indruk van hetgeen we net allemaal gezien hebben. Mijn lunch bestond vandaag uit een bananenbloem salade, smaakte prima. Als bijgerecht hadden we gefrituurde en rauwe springrolls. Na de lunch zijn we over leuke gravel weggetjes terug gereden naar de stad. Onderweg nog even naar een tempelcomplex gereden en over een viaduct in aanbouw gereden. Bij het viaduct was het effe heuveltje op en af. Viaduct op had mijn brommertje wat moeite mee, maar met een zetje kwam ik toch boven. Eenmaal weer in de stad was het oppassen geblazen, het krioelde van brommertjes, auto's en mensen. Bij motorzaak nog effe een brommer omgeruild voor een hogere. Ook werd Patrick zijn motor hier nog even op zijn zijkant gelegd, om wat te repareren met siliconenkit... Gelijk maar wat dollars uit de automaat getrokken, kunnen we vanavond nog een rondje geven. Daarna op de weg terug naar het hotel, enige nadeel het werd al een beetje donker. Het werd dus file rijden in het donker, dat is echt overleven in deze stad. Maar uiteindelijk zijn we allemaal heelhuids thuis gekomen. Bij thuiskomst zei Brecht wel gelijk dat dit niet de gewoonte is, normaal zijn we voor het donker binnen... Nu wachtte de douche op ons en om 19:00 werden we weer beneden verwacht om naar de stad te gaan. Helaas duurde dit langer dan gepland, er stond een kapotte grote auto op de brug. Heel de weg naar de stad stond vast, onderweg nog een stuk gelopen want dan kon de tuktuk over het onverharde. Uiteindelijk waren we een uur later in de stad. We zijn cambodjaanse barbecue gaan eten met een eigen biertap aan tafel (plus persoonlijke serveerster). Het was een heel erg gezellig avond, met live music. De weg terug met de tuktuk was korter dan de heen weg.
Afstand: 50 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten