Van Manja naar Tulear

Om zes uur ging de wekker, half zeven ontbijt want de dag zou voor de motorrijders zwaar en lang worden, voor de auto's alleen lang. Om kwart over zeven reden we weg. Buiten het dorp ging het al mis. Er kwam een Zebu de weg op met een heel lang touw achter hem aan. De auto voor ons reed tot twee keer toe op het touw waarna de Zebu een beetje boos werd. Ture en Leif gingen hem redden, maar in plaats van dank je wel te zeggen viel hij aan. Hierna ging de weg verder over zand en stenen. De stenen waren heel erg vervelen, je schudde alle kanten heen. Op een gegeven moment kwamen we Leonardo en Damien tegen, goed moment want één van de spanbanden stond op springen. Één van de spanbanden anders vastgemaakt zodat hij de reis zou overleven. Daarna zijn we weer doorgegaan. Ik ben van auto verandert en ben gezellig bij Judith gaan zitten. Er zat vandaag niet heel veel modder in, maar de 4x4 wist zich toch vast te zetten. Met veel moeite kregen we hem eruit, met het tweede stuk reed hij nog een stuk van zijn achterbumper af. Daarna was het op naar de pont. Dit duurde veel langer dan verwacht. Bij de pont aangekomen waren ze nog bezig om een tractor met kar over te halen, dit kostte veel tijd. Het overhalen van de pont is namelijk handwerk. Het wachten in de zon maakte dat ik mij niet zo lekker voelde, ik had niet ontbeten en was aan de schijterij. Dus maar even in de schaduw gaan liggen en Judith overgoot me met water. Daarna ging het wel weer. Toen we op de pont gingen, kwam Damien aanzwemmen. Hij heeft geholpen om ons over te trekken. Eenmaal aan de overkant moesten we door het water over zand van de pont af rijden. De chauffeur van de pick up kan niet zo goed met de gearing overweg dus reed hij zichzelf vast. Iedereen probeerde hem toen te zeggen hoe het moest maar dat werkte averechts bij hem. We kwamen dus steeds vaster te zitten met meer wielen. Uiteindelijk zijn de motoren van de pick up gehaald en hebben ze die zelf naar een hoger gelegen stuk gereden. Eenmaal los heeft de chauffeur de auto ook een stuk weggezet. Ik was alleen gaan lopen, maar dat zand is zo heet dat je voeten verbranden. Damien heeft toen mijn schoenen uit de auto gehaald, mocht ook achterop maar dan moest ik alsnog op dat zand staan..... Toen alles weer bij de auto was moesten we nog een stuk zand door, met mij als gids zijn we daar ook doorgekomen. Eenmaal boven aangekomen, wilde Judith eerst gaan rijden tot de lunch. Die gedachte was snel over en Leif besloot om met de auto mee te rijden waar de motoren nog op moesten worden geladen. Wij zouden dan al naar de lunch rijden. Op een gegeven moment vroegen we de chauffeur om te stoppen voor een cola. Toen we iets later de weg naar hotel California vroegen, bleken we er al voorbij. Geen lunch dus voor ons vandaag. Eenmaal op het asfalt, ging de chauffeur langzaam rijden. Wij ergerden ons er behoorlijk aan. Op een gegeven moment heeft Ture gevraagd waarom?. Bleek dat hij wachtte op de andere auto en de twee motoren omdat hij niet wist waar hij heen moest... Uiteindelijk Pat gesmst en is alles goed gekomen. Wij kwamen wel pas in het donker bij het hotel aan. Wel nog een mooie zonsondergang gezien onderweg. Vanavond maar bijtijds naar bed, voel menig niet optimaal. Wel nog even onze was weggebracht, hebben we weer schone lange broeken. Morgen weer een rustdag, lekker relaxen aan het zwembad en misschien nog even naar de stad in de ochtend.