Van Morondava naar Manja

Om zeven uur ontbijten want de sandwich voor de lunch konden pas om half acht klaar zijn. Uiteindelijk gingen we later dan acht uur weg, want er waren een paar mensen te laat wakker... Inmiddels hebben we wel twee volg auto's, één met de motoren en één met de bagage. In beide kunnen dus twee mensen en eventueel nog een extra in geval dat. De eerste stop was de benzinepomp, daar waren we de bagage auto alweer kwijt.. Na een tijdje kwam hij wel weer bij. Nog een klein stukje over het asfalt en daarna gingen we de piste weer op. Het hobbelde in deze auto nog erger achterin als in de vorige. We bleven met de auto's en de motoren best wel bij elkaar in de buurt. Het leek een saaie dag te worden. Vannacht had het wel nog geregend, hierdoor was het zand wel beter te rijden. Op een gegeven moment was het zoiets van blij dat ik glij met de auto. Onze chauffeur heeft zijn rijbewijs volgens mij ook bij een pakje boter gekregen, gas geven dan afzakken dan weer gas geven.. rijdt best onrustig. We kwamen Gertjan tegen, hij was gevallen en had last van zijn been. Nadat we hem hadden opgelapt, gingen we weer verder. Rond één uur was het sandwich tijd. We waren toen ongeveer op de helft. De tweede helft begon als de eerste, beetje hobbelen door een landschap met af en toe een baobab en een termietenheuvel. Na een tijdje kwamen we Gertjan weer tegen, hij was weer gevallen en had een tand door zijn lip. Bij zijn vorige val was zijn koppelingshendel afgebroken en dat reed niet lekker. Hij had ook nog gewisseld naar een Honda maar die was te klein en reed dus helemaal niet. Hij wilde niet meer verder rijden. De Honda is dus toen als derde motor op de auto gegaan. De spullen uit de bak konden alleen niet in de andere auto dus is Judith maar overgestapt naar de andere auto en bleef ik met de chauffeur over. De spullen zijn toen op de achterbank gegaan. Hierna kwamen een aantal water doorwadingen. De ene was nog breder dan de andere en ook qua diepte zat er een verschil in. Soms kwam het water mooi over de motorkap heen. Bij een riviertje hadden de locals een krokodil, leven hier dus ook ergens... Na een een klein riviertje met aardig wat zand reed de chauffeur de auto vast. Dat werd dus even scheppen. Achteraf rijdt hij alleen rond Antsirabe, dit was de eerste keer dat hij hier rijdt. Bij lastige stukken blijft onze eigenlijke chauffeur wachten om aan te geven in welke gearing hij naar boven moet rijden. Uiteindelijk kwamen we een stuk later aan als de motoren. Het hotel is niet heel erg veel, maar past wel bij de omgeving.