1 oktober 2019

Rustdag Morondava

Een rustdag om de motoren te servicen, het afgematte lichaam van de heren wat rust te geven en wat van de omgeving te zien. Vandaag maar weer gekozen voor een boottocht. De tocht ging langs de mangrove, naar een vissersdorp en weer terug. De gids nam ons mee naar het startpunt waar de boot lag, dit was in de haven waar de grote boten aanmeren. Waarschijnlijk is hier ook een soort van visafslag, hier zag je alleen weinig van.

Het weetje van de dag: In de mangrove staan twee soorten bomen, de mannelijke en de vrouwelijke. Van de vrouwelijke boom en de vruchten worden de zonnebrand maskers gemaakt voor de vrouwen hier. Het ziet er niet uit, het lijkt net of ze vergeten zijn om hun masker eraf te halen voordat de naar buiten gingen... Het zal maar eens een Zebu of twee schelen als je een lichtere huidskleur hebt in de huwelijks onderhandelingen.

De eerste uitdaging was om ons alles zes in de boot te krijgen, best diep zo'n uitgeholde boot. En dan ook over de zitplankjes naar de andere kant komen, de volgende uitdaging. Toen we eenmaal zaten gingen we op weg. Er zat er één in de boot om te roeien en te sturen. De stroming is hier best sterk en we zaten dus ook in de bomen. Echt de mangrove in varen gaat niet, het water staat laag en er zijn weinig inhammetjes. Na de mangrove gingen we door naar het vissersdorp. De vissers waren net terug dus aan het strand zaten ze de netten leeg te halen. Er was best een groot verschil in het aantal vissen wat een ieder gevangen had. Één ding was zeker, het waren geen hele grote vissen. Eenmaal aan land zijn we door het dorp gelopen. Het is ontzettend warm ongeveer 37 graden, zonnetje en geen wolkje aan de lucht. Waar je op het water nog wat wind had, heb je dat in het dorp niet. In het dorp maken ze zeewaardige boten en de kleine vissersboten. Nadat we het hele dorp door waren, achter volgt door verschrikkelijk irritante kinderen die heel de tijd om geld of snoepjes zeurde, kwamen we op de strand. Ook hier heb je geweldige bounty witte stranden... Helaas alleen niet bij ons hotel. Op het strand ving een van de kinderen nog een krab. Dit doe je makkelijk door een handje zand erop te gooien en dan kan je hem zo oppakken. Eenmaal bij de boot moest er weer heel charmant ingestapt worden. Waarna de boot vlot moest worden getrokken, 6 zware Nederlanders maakten dat de boot wat dieper lag. Ook was er nu een tweede roeier bij, we gingen tenslotte tegen de stroom in. Snel ging het niet, maar langzaam maar zeker kwamen we aan de overkant. Daar stapten we aan het eind van de haven uit. Een groot gedeelte hadden we afgelopen vrijdag al gelopen. Bij de Baobab bar hebben we nog wat gedronken. Judith, Patrick en ik gingen voor een baobab juice. Dit ziet eruit als het kraanwater in het hotel van afgelopen zaterdag en smaakt ook niet uitzonderlijk lekker. Maar wat je niet probeert, weet je niet. De ober heeft ook nog even twee vruchten gehaald om te laten zien hoe ze eruit zien. Daarna maakte hij er één open. Paul heeft geproefd, maar vond het niet lekker.. wij hebben dus maar bedankt, zijn net aan de race geweest.. Na het drankje zijn we terug naar het hotel gegaan. Nog even op het terras gezeten, daar gaf Frank aan dat we konden gaan lunchen waar we zelf wilden. Dan is de keuze snel gemaakt, niet in het hotel.

Na wat opfrissen dus weer op weg. Inmiddels is de nieuw auto gearriveerd, dit wordt ook nog een uitdaging. Morgen gaan er twee motoren op de pick-up, 4 personen erin en ook nog ergens de bagage. Naast Judith en mij hebben ook Leif en Turen aangegeven niet te gaan rijden de komende dagen, wordt gezellig in de auto. Op straat was ook nog even sensatie, een auto met aanhangers moesten de drempel voor onze ingang nemen. De aanhangers hadden kleine wieltjes en bijna geen grondspeling. Met stokken wordt dan de aanhanger over de drempel getild, zo ben je in een stad effe bezig. Daarna zijn we op zoek gegaan naar een restaurant. Het eerste best uitziende restaurant maar gepakt en een heerlijke hamburger gemaakt van Zebu op. Na de lunch zijn we met de pushpush naar de bank gegaan. Wij liepen bij de eerste de beste heuvel al vast. De beste man heeft echt zijn best moeten doen om ons te verplaatsen, hij heeft zijn 4.000 Ari's (1 euries) wel verdiend. Bij de bank, deze maar weer leeggeroofd. Weer voor even miljonair, 1.600.000 moesten we pinnen voor de pot. Nog op zoek geweest naar de pharmacy, deze was alleen gesloten. Terug van de bank, hebben we de rest van de middag op een bedje aan het water gelegen.

Vanavond samen met Judith naar de pharmacy gelopen, de pushpush wilde 10.000 voor retour. Echt niet!! We waren wel een attractie, maar we hebben pleisters. Alleen niet de juiste maar met hulp van Leif zijn voorraad werkbaar. Om 19:00 zijn we gaan eten bij de Baobab bar met zijn vieren, heerlijk gegeten.










Geen opmerkingen:

Een reactie posten