Onderweg naar Ho Chi Minh

Vanmorgen uitgeslapen, nog even een wasje gedraaid en wat opgeruimd. Om iets over negen in de auto gestapt, nog effe sleutels wegbrengen en langs de bakker voor broodjes. We kwamen gelijk met Gertjan en Judith op Schiphol bij de parkeergarage aan. Na een rondje van de zaak door de garage, op het bovenste dek een plekkie gevonden naast elkaar. Eenmaal uitgestapt moest Pat gelijk een overstroming creëren, waarna we naar de bus gingen. Met de bus naar de Plaza en op naar de vertrekhal. Nog een poosje gewacht op eventuele andere reizigers, kwam niemand dus maar ingecheckt.

Inchecken duurde best lang, de visa worden grondig bekeken en door twee man gecontroleerd. Uiteindelijk zijn ze goed bevonden en mochten we onze bagage inchecken. Drie tassen bij elkaar iets meer dan 40kg.

Na het inchecken van de bagage op naar de security check. Jas en tas in de bak en wachten maar. Ik zelf werd goedgekeurd maar onze tassen niet. Pat had een knuppel in zijn tas: laten we zeggen een selfie stick. En wat had ik in mijn tas..... een bom inclusief lontje: oh nee het is een glazen foto bal. Uiteindelijk mochten we door. Op naar de douane, daar was de langste wachtrij. Maar al met al minimale vertraging. In het restaurant wat te drinken gekocht en gezellig zitten kletsen. 

Bij het boarden ging het alleen mis. Na Pat ging het hele systeem op tilt. Handmatig checken is uit de tijd, dus wachten tot het systeem weer werkt.... Moest gelijk weer aan Malaga denken toen we terug kwamen uit Dakar. Toen was ik achter de boarding desk en Pat niet, met als gevolg ik in Amsterdam en Pat nog in Malaga. Nu gingen we alleen uiteindelijk allemaal met deze vlucht mee. Wel met een half uur vertraging. Eenmaal op Doha werden we weer op de proef gesteld. We stonden niet aan de gate en moesten met de bus naar de terminal. Helaas waren alle bussen onderweg (weer eens wat anders dan de stakingen van de afgelopen tijd), vertraging 30 minuten. Van de twee uur die we dachten te hebben aan overstap tijd, was een uur over. In dat uur nog even snel over de Plaza gelopen, vervolgens met de trein naar de volgende terminal. 

Uiteindelijk net voor het sluiten van het boarden bij de gate. Weer de bus in en naar het vliegtuig. Hopelijk kan ik deze keer wel slapen, anders wordt het een nachtje overslaan. De klok gaat wel in totaal 6 uur vooruit dus moet overheen te komen zijn. Ergens tijdens deze 6 uur vliegen, wordt je het wel zat. We waren dus ook blij toen we om iets over één plaatselijke tijd landen. Volgende wachtrij was al gevormd, de paspoortcontrole inclusief visa. Dit duurde ook nog een uur, maar alles was oké en we mochten door. Inmiddels waren de tassen al van de band, dit keer was alles aangekomen. Tassen gepakt en de taken verdeeld, de heren een sim kaart kopen en de dames geld halen. We zijn miljonair... 

Na dit alles op zoek naar het bordje. Eenmaal buiten kwam de klap van de warmte, 34 graden. Met de auto de stad door naar het hotel. Ze rijden hier zeker al idioten.  Eenmaal in het hotel, was er maar 1 2-persoonskamer beschikbaar. Na wat schuiven kregen we toch twee sleutels, inmiddels was Marco onze reisleider ook beneden en gelijk nog kennis gemaakt met een medereiziger. Hierna zijn we ons wat gaan opfrissen en een korte broek aangetrokken.

Na het opfrissen nog een rondje om het hotel gedaan, lekker zweten. Dit was wel een goede manier om te leren hoe er wordt gereden... Geen idee welk systeem, maar naar wat wij zagen kwam iedereen er zonder kleerscheuren doorheen. Net een krioelende mierenhoop daar op die weg. Onderweg nog water gekocht voor morgen. Daarna zijn we wat gaan drinken en knoflook broodje eten om de ergste honger te stillen. 

Om zeven uur was het verzamelen in de hal om te gaan eten. De motoren waren al aangekomen in de garage, dus effe kijken. Sommige motoren zijn net aangekomen, daar staat 20 km op de teller.

Na het motoren kijken, zijn we met elkaar gaan eten. Het is zover ik nu kan zeggen, een hele gezellige groep. Met het eten de tafel vol laten zetten met heerlijke gerechten en met elkaar ervan gegeten. Zelfs Pat heeft met stokjes gegeten, morgen komt vast zijn spork op tafel.

Morgen om 8:00 gaan we op weg. Eerst de staat uit en dan heerlijk over kleine paadjes rijden.