Vandaag geen verplaatsing van A naar B, maar een dagje op pad met een Amerikaanse Missionaris (John). John en zijn vrouw wonen sinds 2008 hier in de Taita Hills en hij weet ongeveer ieder paadje hier te vinden op de motor. Na de regen periode gaat hij hier een school bouwen waar ze de kinderen en leraren een betere opleiding gaan geven. Maar voor die tijd moet hij wachten op alle vergunningen e.d., dus heeft hij tijd om ons een dag mee te nemen. We mochten vandaag uitslapen, om half tien kwam John. We hebben eerst nog een bakkie koffie gedronken met zijn allen en daarna gingen we op pad. Judith en Marieke bleven in de lodge, zij gingen naar het dorp iets verderop. Voor deze gelegenheid was er nog een motor bij gehuurd, Benson reed op een Hadjin en Peter op de motor van Judith.
John leidde ons over weggetjes waar je geweldige uitzichten had over de heuvels. De wegen waren hier en daar wat voorzien van geulen en stenen. Maar geweldig om te rijden. De afdalingen waren soms ook wel erg lang en stijl, een afdaling van 18% kwam wel voor. En dit gaat dan in Kenia niet geleidelijk met bochten maar recht naar beneden over de stenen, gaten en geulen. Het is hier erg leuk rijden en ik kan het geleerde van Hechlingen hier goed gebruiken. Zover hellingen als we hier afreden, maakte me nu niet meer uit.
Had maar één keer een oeps momentje vandaag en dat was nog wel heuvel op. Het enige waar je voor uit moest kijken waren de boda boda's, deze rijden als gekken. Dit zijn motor taxi's, ze rijden dus ook gewoon met passagiers en heel veel bagage als gekken over de weg. Je kan maar beter uit de weg gaan, want ze rijden net als de busjes je zo van de weg. Rond één uur zijn we gaan lunchen in het dorp, in een restaurant naast de Shell.
De lunch bestond vandaag uit Pilau, dit is een gekruide rijst met vlees, tomaten, banaan en saus. Vandaag deden we alleen niet aan de lijn, want ze hadden ook samosa's voor ons gemaakt en die moesten we ook nog opeten. Gelukkig wel voor iedereen één samosa. Na de lunch zijn we verder gaan rijden, nog gestopt bij een prachtig uitzicht over het dal.
Eigenlijk zouden we naar de rots aan de overkant van onze lodge gaan, alleen had John last van zijn schouder en heeft hij ons afgezet op een punt dat we zelf de weg terug konden vinden. Ko heeft ons toen terug naar huis gebracht. Na een tijdje reden we langs de Shell en kort daarna waren we thuis. Het leuke was dat we heel dicht bij huis lunch gehad hebben, want binnen 15 minuten reden we het terrein van de lodge op. Ik had helemaal geen idee dat we er al waren. Mijn motor maakte ook een vreemd geluid en Benson zou er naar kijken. Blijkt dat er toch wel iets stuk is, zit nu een ander wiel in want het is niet zo snel te maken. Morgen dus maar eens kijken hoe dat rijdt. Nog even wat cola gedronken en daarna maar weer eens onder de douche. Het stof krijg je volgens mij niet meer uitje kleren.... Morgen gaan we weer terug naar de kust, was eigenlijk best wel lekker deze temperatuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten