Zo kijk je vanmorgen nog uit naar een halve dag vrij te besteden in Sucre, zo lig je een paar uur later in het ziekenhuis. Vannacht had ik al wat minder geslapen en eigenlijk was ik al vanaf dag twee kortademig. Dit wijde ik echter aan de spanning van de reis, in de ochtend ging het vaak slecht en daarna werd het dan beter. Vanmorgen wilde het helemaal niet. Na raad gevraagd te hebben via de vakantiedokter app van de ziektekostenverzekering, toch maar een arts geraadpleegt. Na betaling van 40 bolivianos mochten we naar de arts. De conclusie was dat het zuurstof gehalte in mijn bloed veel te laag was. Dus binnen no time lag ik aan het zuurstof. Verder nog wat bloed afgenomen en een longfoto gemaakt. Er zit wel wat vocht achter mijn longen maar dat moet er met medicijnen uit gaan. De kuur bestaat uit een cocktail van antibiotica, plas medicijn, zuurstof en vocht. Hopelijk gaat het dan snel beter. Van 1 van die medicijnen wordt je ook nog misselijk, gezellig. Patrick maar even weggestuurd om wat te gaan eten, dit had hij tussen de middag ook niet gedaan. De tour moeten we gaan aanpassen en het zal blijken wat het gaat worden. Maar hoogteziekte krijgen op 1500 meter is hoogst uitzonderlijk volgens de verhalen maar het kan dus wel! Inmiddels is de dokter weer langs geweest en de getallen laten vooruitgang zien. Morgen om zeven uur staat hij weer aan mijn bed...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten