Vandaag kunnen we maar met één zin beschrijven: "One way ticket to hell". Vanmorgen dacht Pat dat het regende, hij ging buiten kijken maar het bleek droog. Dit was alleen voor korte duur. Een paar minuten later kwam het met bakken uit de hemel. Later zou blijken dat het heel de dag bleef regenen. Uiteindelijk toch de regen getrotseerd om naar het ontbijt te lopen. Oma had een heerlijk ontbijtje voor ons gemaakt. Na het ontbijt toch maar onze regenjassen aangetrokken over ons motorpak. Iets later dan gepland zijn we vertrokken. De auto zou niet het pad rijden wat wij gingen rijden, die zou met een omweg naar onze eindbestemming gaan (ongeveer 400 km om). Wij doken met frisse moed het gravel pad in. Om na een aantal km tot de conclusie te komen dat dit een hele lange dag zou worden. De plassen waren zo groot, dat je van de ene naar de andere reed. Dit zou 70 km lang zo zijn, met als laatste 20 km nog slechter. Een aantal mensen hadden meer op voor de lange route die de auto ging rijden. Dit was wel veel km, maar die waren over het asfalt. Samen uit samen thuis, dus gaan we met zijn allen terug en over het asfalt achter de auto aan. Het eerste deel van de weg, was heerlijk rustig. Het enige wat vervelend was, was de regen. Na een kop koffie gingen we een drukkere weg op. Dit was echt op een gegeven moment drama. Er rijdt zoveel verschillend verkeer op de weg, dat het echt een hel is om te rijden. Dan was je weer mensen kwijt, dan zag je ze weer. Niet mijn idee van gezellig rijden. Daarnaast schoot het ook voor geen meter op. Als klap op de vuurpijl hield mijn brommer er ook weer mee op. Ik kon gas geven wat ik wilde, maar hij stopte er gelijk mee als ik dat deed. Nu heb ik een nieuwe bougie gekregen en zijn mijn kleppen gesteld. Even later kon ik wel weer op weg, helemaal optimaal is hij nog niet maar het moet maar.... Ergens in een dorpje daarna wat gegeten. Daarna hebben we besloten om niet het hele eind meer te gaan rijden en ergens anders te gaan slapen. Ook daar zouden we in het donker aankomen. Enige nadeel voor mij was dat we iedere keer vrij lang doorreden. Dit had als gevolg dat ik aan het eind niet meer op mijn motor kon zitten en er ook niet zo makkelijk meer af kon. Ik baal als een stekker van die pijn in mijn rug. Moet er de laatste dagen maar mee doen, denk ik. Hopelijk wordt het nog wat beter. Het laatste stuk vandaag hebben we in het donker in de regen achter de auto aangereden. Om 19:00 waren we bij een hotel. Dit was niet diegene waar we naar op weg waren, maar ze hebben kamers en een warme douche..... Snel onze natte kleding uit, schoonmaaksters zullen heel blij zijn met ons morgen. Die natte zooi maakt er wel een bende van. Om 20:00 zijn we nog snel ergens wat gaan eten, daarna weer vroeg naar bed. Het aantal km staat nu al op 408, morgen komen er daar nog minimaal 220 bij. Waren dus een beetje op het verkeerde been gezet vanmorgen. Één ding, hopen dat het morgen droog is.
Afstand: 408 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten