Van Antananarivo naar Ampefy

Vandaag gaan we echt op weg. Weer om zeven uur ontbijten en om acht uur met de taxi naar de motorzaak. Vandaag niet met drie taxi's maar met vijf, al de bagage die mee gaat op reis moet nu mee. Bij de motorzaak duurde het nog meer dan een uur om alle motoren klaar te krijgen, wachten duurt lang. Eindelijk gingen we dan op weg, na nog geen kilometer waren we al een deel van de groep kwijt. We reden van de motorzaak naar de rotonde, deze lukte nog met alle, de volgende namen we drie kwart en daar verloren we 6 personen van de groep. Na de rotonde nog gewacht, maar helaas geen medereizigers. Frank is nog terug gereden, maar zag ze niet meer. Het verkeer staat hier ook helemaal vast, soms met gevaar voor eigen leven inhalen. Daarna met zijn vieren doorgereden tot de benzinepomp. Na meer dan uur kwamen ze aan. Ondertussen nog wat telefoon verkeer, vijf waren met elkaar maar dan miste we er nog één. Later hadden de vijf die ene gevonden, Leo stond met pech langs de kant. Nadat de motor was omgeruild, zijn ze met meerdere gidsen naar ons komen rijden. Bij de pomp nog even een cola gekocht nadat iedereen er was, Pat had het geld en die zat bij de achterblijvers.

Na de benzinepomp gingen we de R1 op, dit is een mooie asfalt weg. De eerste kilometers gingen nog wel door de stad, zig zag gingen we door de file met auto's, vrachtwagens, karren en al het andere wat kan bewegen. Dit was een geweldige belevenis. Na 25 kilometer kwamen we bij het Maki opvangpark aan. Na het bestellen van de lunch kregen we een rondleiding door het park. Pat heeft de rondleiding niet meegemaakt, hij voelt zich niet zo lekker vandaag. Tijdens de rondleiding leerden we van alles over de verschillende soorten maki's en plantensoorten. Er zijn maki's die op vier poten lopen en ook sommige op twee poten. In het park zijn ook een aantal jongen, geweldige dieren om te zien. Na de lunch gingen we weer verder over de R1. Na ongeveer vijftig kilometer was er nog een tankstop. Hierna zou het nog twintig kilometer zijn tot de afslag naar de waterval. De weg er naartoe was heel hobbelig en zanderig. Keuzes maken wel of niet. Uiteindelijk wel gegaan. De weg viel best mee. Bij de slagboom eerst betalen, dan naar de parkeerplaats. Op de parkeerplaats kregen we een gids die ons zou leiden naar de waterval. Het dorp bij de waterval heeft electriciteit door het water. De waterval stelde niet veel voor, maar leuk om te zien. Na het bezoek, weer terug over de bumpy road. Eenmaal weer op de weg, was het nog een klein stukje naar het hotel. Het ziet er geweldig uit, zo langs het kratermeer. Nog even een landingsbiertje gedaan, terwijl Pat al ging douchen en rusten.