Van Antsirabe naar Miandrivazo

Heerlijk buiten ontbeten vanmorgen. Ze denken alleen dat wij uitgehongerd zijn, we kregen chocoladebroodjes en ongeveer 24 stokbroden. Eenmaal alle spullen in de auto, bleken we tassen te missen. Na wat heen en weer geklaag, bleken ze in een andere auto te zitten. Wij weten het wel, hou altijd je tas in het zicht en breng hem dus zelf weg of loop er achter aan.... Iets voor acht reden we weg, Frank moest eerst nog even wat handtekeningen zetten op kantoor daarna nog tanken. Helaas was de eerste benzinepomp dicht, dus de volgende opgezocht, hier was alleen de winkel dicht dus geen nieuw water. De rit is 222 kilometer over het asfalt, rond één uur moeten we ongeveer aankomen in het hotel. De weg leek volgens Gertjan op Schotland. Ik vond het een mooi landschap waar we doorheen reden,  er was een mooie schakering van bruine dorre kleuren. We zitten in het droge seizoen en gaan nu naar het fucking hot gebied. Dit merkte je bij iedere kilometer die we reden. Alleen in de diepere dalen zag je nog de groene aanwas van de rijst. De mensen wonen hier ook in lemen hutten met rieten daken.

Vandaag uiteindelijk alleen maar een bijna aanrijding gehad met een hond, dikke vette kip, auto en persoon. Onderweg niet zijn we niet zo  heel veel gestopt, de kleuren die wij tegen kwamen zijn bijna niet op foto te pakken. De laatste 20 kilometer was een asfaltweg met flinke potholes. Aan het einde waren we deze weg wel zat. In het dorp aangekomen, hebben we eerst de motoren vol getankt. Daarna zijn we naar het hotel doorgereden. In het hotel eerst geluncht. Na de lunch zijn we met een boomstam kano de rivier de Mahajilo op gegaan. De boomstam kano wordt voortbewogen door iemand die achterop de kano staat met een stok. Die achterop onze kano heeft zijn geld wel verdiend, wij zaten best een paar keer aan de grond. De terugweg hadden we stroom mee, maar wind tegen dus ze moesten weer werken voor hun geld... Na de boottocht hebben we nog een biertje gedronken op Leo zijn verjaardag. Langzaam druppelt binnen dat we geen water hebben in de douche. Wij zijn helaas ook de gelukkige. Dus maar wassen aan de wastafel. Na de opfrissende washand zijn we maar weer gaan eten, vanavond Zebu. Morgen dalen we weer verder af naar de kust, daar wordt het extreem fucking hot.