Van Morondava naar Bemaraha

Vroeg op vandaag, er zijn veel kilometers te rijden. Alleen waren de auto en de monteurs er niet, daar nog op gewacht. Op een gegeven moment kwam de auto met één monteur.  Snel de tassen ingeladen en op weg. De auto moest nog tanken, daar hield Gertjan zijn motor er mee op. Er werd geprobeerd om de motor te maken, dit duurde wel een tijdje. Dus Gertjan is op de motor van Leonardo naar de baobab allee gereden. Daar heeft Leonardo de motor van Gertjan uit elkaar gehaald en gerepareerd. Het weer was vandaag niet zo goed, er was een hele donkere lucht achter de baobabs. Overmorgen zijn we er net zonsondergang, hopelijk is het dan helder.

Na de baobab allee was het alleen nog maar offroad. En mijn ergste vijand was ook aanwezig, overal lag zand. We reden nog niet zo lang toen ik onderuit ging, gewoon een hele domme beweging en daar lag ik. Spiegel kapot en mijn schakelpook krom. Bij de eerst volgende stop heeft Leonardo hem weer recht gebogen. Daarna heb ik nog een kilometer of 15 gereden, maar het wordt echt niet mijn ding al dat zand. Damien is daarna verder gegaan op mijn motor. Hij doet dat zo makkelijk in zijn korte broek en T-shirt. Even later kwamen we Judith tegen, zij had de motor in een boom geparkeerd. Ze had haar enkel geblesseerd, maar ging stoer verder. Even later in een dieper stuk zand had ze de motor weer neergelegd, toen vond ze het eigenlijk wel zat. Net voor de boot werd het heel erg los zand, ook voor de auto een uitdaging. De boot was weer een uitdaging, twee aan elkaar gebonden met wat losse planken er overheen. De trip duurde 40 minuten. Daarna was het nog een klein stukje naar het stadje, dit stukje heb ik gereden. Wel nog wat zand maar was te doen. Het tweede stuk vandaag was weer 100 kilometer door zand en met technische stukken. Ik heb ook hier de keuze gemaakt om met de auto te gaan. Judith haar motor hebben we in het stadje achter gelaten. Samen zijn we met de auto verder gegaan, heerlijk door elkaar geschud worden. Rond 18:00 hadden we de boot naar het hotel, de zon was al bijna onder. De motoren waren er net wat eerder, gelukkig ook nog bij licht. Op het eerste gezicht is het een heel mooi hotel, morgen maar is wat beter bekijken. We hebben dan onze eerste rustdag!