Het lijkt wel een werkdag vandaag, de wekker gaat om half zes. Om acht uur gaat de boot en we moeten minimaal een uur voor vertrek aanwezig zijn. Maar laat ik beginnen met gisterenavond. Eenmaal op de kamer komen we er achter dat het reservoir van de wc zich niet vult. Maar door onze vorige reizen weten we dat een bakje water ook werkt, dus de zak uit de prullenbak en die maar gebruiken. Het kamermeisje heeft dan niet zo'n verrassing. Ook de stroom was niet echt constant waardoor niet alle apparatuur opgeladen was. Telefoons kwamen niet boven de 50%, mijn navigatie was niet opgeladen en de helmen waren ook niet 100% vol dus maar afwachten hoelang we konden communiceren.
Bij het uitchecken de ontbijt pakketjes opgehaald, hier komen we de dag wel door. Als we op de boot ontbijten dan wordt dit onze lunch en kunnen we gelijk gaan rijden. Om 6:20 reden we weg uit te garage en 12 minuten later stonden we bij de boot. Eerst de paspoorten, tickets en de corona check, daarna de boot op.
De helling op de boot komt weer op Judith haar favorieten lijstje, niet juist... We waren de eerste motoren. Motor aan de zijkant van de boot gezet, in zijn één en dan met een touwtje vast.
Eenmaal op de boot een ontbijt gekocht, roerei met spek en broodje. Wel de hoofdprijs betaald, maar dat weet je vooraf. Na het ontbijt maar de boot verkent. Rondje over het dek gelopen en uiteindelijk ligstoelen geclaimd. Na een tijdje is Judith Pat gaan halen en is hij ook bij ons buiten komen zitten. 5 uur later stonden we weer aan wal op Corsica. Volgende keer maar een boek meenemen, want het is best saai zo. Eenmaal van de boot, gelijk op weg voor de lange route. Gertjan en Judith gaan de korte route rijden en reserveren alvast voor het avondeten. Het eerste deel ging over een tamelijk drukke weg. En zoals de Fransen rijden ze hier ook al gekken.
Langs deze weg wel gestopt voor de lunch. Even gezocht naar een plek met schaduw want inmiddels was de temperatuur gestegen naar boven de 30 graden. Eenmaal van de drukke weg, werd het leuker rijden. Ergens op de pas liep er opeens een hond op de weg, gelukkig konden we hem ontwijken. Na de hond volgde er een koe, daarna volgde een heleboel varkens (lekkere iberico varkentjes). Inmiddels was mijn navigatie er mee gestopt. Even daarna hield ook Pat zijn helm ermee op, dus over op stilte en de ouderwetse manier van aanduiden dat er wat op de weg stond.
Op deze weg kwamen we heel weinig auto's en motoren tegen. Dit maakte dat het heerlijk rijden was. De uitzichten zijn hier schitterend, één en al genieten.
Bij het hotel aangekomen, hebben we een room met een view. En voor mij een trainingsplek voor de deur. Het was dus ook de motor neer zetten, uitladen en badpak aan. Binnen een uur na aankomst lag ik in zee, bijkomen van de hitte. Hier kan ik de komende dagen wel aan wennen. Uiteindelijk is Pat ook nog komen zwemmen. Na het afkoelen maar een douche genomen, waarna we een biertje konden halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten