9 maart 2023

Krioelende mieren in de stad

Vandaag één van de langste rijdagen van dit deel van onze trip. Het zou een lange dag worden over een soort van snelweg. Na de eerste pont gingen we over een smal weggetje langs huizen en winkels. Op een gegeven moment was de weg opgebroken, probleem werd snel opgelost. Even een zijstraatje in en via de asfaltweg weer terug op het smalle paadje. Iets verder op reden we een leuk dijkje tussen de rijstvelden op. Hier mochten we zelf over een single track rijden. Met drie man reden we vooraan met een lekker tempo. We mochten tot het einde rijden... Alleen hadden we eerder de brug over gemoeten, iets met spraakverwarring. Dus over de asfaltweg weer terug naar de groep. Eenmaal daar aangekomen bleken we nog iemand te missen, dus weer zoeken. Die bleken alleen al op de juiste weg te zitten, dus wij konden verder. We vervolgde de route door de rijstvelden. Het was een hele mooie route om te rijden. 
Na de rijstvelden was het koffietijd. In een zagerij annex restaurant hebben we koffie en thee gedronken. Alle buren kwamen stoelen brengen, is altijd leuk om te zien hoe iedereen meeleeft. Na de koffie de laatste pontjes van de reis. We reden nog dwars over een eiland. En hadden ons laatste stuk offroad van deze reis. Dit was een brede zand met grindweg, leuke afsluiter van de reis. Na dit stuk, gingen we de saaie asfaltweg op. Deze weg moesten we 200 kilometer volgen. Er leek geen einde aan te komen. En maar vrachtwagens, auto's en brommers inhalen. Je moest onzettend goed opletten hoe er gereden werd. Eenmaal in de buurt van Saigon werd het drukker op de weg. Uiteindelijk was het een krioelende mierenhoop van allemaal brommers en overig verkeer. Maar uiteindelijk is iedereen weer veilig bij het hotel aan gekomen. 
Vanavond nog met zijn alle wezen eten, de reisleider vliegt morgen al naar Hanoi en wij gaan dan naar de tunnels. Mijn kont krijgt dus de komende twee dagen rust.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten