Langs de Chinese grens naar Bac Ha

Joepie we zien wat als we naar buiten kijken als we de gordijnen open doen vanmorgen. Niet dat de wolken in zijn geheel zijn verdwenen maar het is niet geheel grijs meer buiten. Eerst maar is ontbijten. Best vreemd een hotel waar de receptie/ontbijzaal op 9 is en de parkeergarage op 8. En wij zaten op 11, dus maar gelopen in plaats van de lift. Eenmaal bij het ontbijtbuffet was het onwijs druk. Je kan zien dat dit een toeristische plaats is. Wij zijn alleen wat groter dan menig Aziaat dus af en toe de schouders ingezet. Vandaag hadden we wafels in plaats van gebakken eieren, ook weleens lekker. Na het ontbijt weer onderweg. Eerst de stad uitkomen, met die smalle straatjes is dat weer een uitdaging. Eenmaal de stad uit, ging de weg af en toe door de wolken naar beneden. 

Beneden aangekomen, reden we richting de Chinese grens. Daar aangekomen werd mijn motor gewisseld met een andere die gisteren in de vrachtwagen is aangekomen. Dit was ook gelijk de koffiestop van vandaag. 

Na de koffie zijn we nog naar de brug gereden die Vietnam met China verbind. Snel een foto maken en weer door. We vervolgde de weg langs de Chinese grens. Maar eerst moest mijn motor volgetankt worden anders zou ik de lunch niet halen. 

Er lag tussen de grens en waar wij reden alleen een rivier. Alle afslagen naar links konden we voorbij rijden, China mochten we deze keer niet in. De weg slingerde door de bergen met geweldige vergezichten. 

Rond twaalf uur kwamen we bij een wat groter dorp aan. Hier stopten we voor de lunch en gooiden we de motoren vol. Tijdens de lunch zaten er nog een paar Vietnamezen te eten, wat een herrie kunnen zij produceren. Gelukkig gingen ze weg voordat ons eten klaar was, konden we in alle rust eten. Na de lunch reden we over de beste weg ooit...

Deze weg slingerde ook weer door de bergen maar was net een offroad pad. Op veel plaatsen waren ze aan het werk aan de weg wat best wat overlast gaf. Het was wel mooi rijden. 

Het laatste stuk reden we evenwijdig aan een rivier. Deze rivier kwam uiteindelijk uit bij een stuwdam. 

Eenmaal bij de stuwdam aangekomen, hadden we onze laatste stop voor vandaag. Hier splitste de groep ik tweeën, offroad of asfalt. Ik koos voor het asfalt. Het was nog even wachten op de auto en toen gingen ook wij op weg. Onze route zou iets langer zijn. Onderweg kwamen we de hele veestapel tegen. In het begin waren het de geitjes en wat verderop kwamen de waterbuffels. Ze liepen allemaal midden op de weg, de auto maakte de weg vrij en dan reden we snel door. Ook deze weg zat vol kuilen en gaten. Op een deel waren ze ook aan het werk en reden we lekker over het zand in de stofwolk van de auto.

Eenmaal bij het hotel aangekomen, bleek dat onze weg uitdagender was geweest als de offroad weg. Deze was namelijk onlangs geplaveid. Hadden we dus gewoon mee kunnen rijden. Geloof niet dat ik het de volgende keer op gaat wagen, nu houdt mijn hand het nog aardig vol en dat wil ik zo houden. 

Het diner was vandaag een 3-gangen diner. We begonnen met patat, daarna de gebruikelijke vlees/groente/garnalen/rijst gerechten en het diner werd afgesloten met geflambeerde bananen. De bananen waren in maiswijn geflambeerd, dat smaakte voortreffelijk. Na het eten nog even een thee gehaald op het plein. Ook hier is 's avonds alles verlicht.

Morgen weer een nieuwe rijdag door deze geweldige streek.